Η μοναξιά σου-μας, Λασκαράτε θα μεγαλώσει. ‘Έρχονται πιο βάρβαρα πράγματα και πιο σκληρά διλλήματα. Ο φασισμός (ακροαριστερός-ακροδεξιός) είναι καρκίνωμα με πιστοποιητικό γέννησης μέσα στην νεωτερική δύση. Οι όροι κριτικής του και νοητικής διαχείρισης του στέκουν μια χαρά μέσα στο πλαίσιο του οποίου αποτελούν διαστρέβλωση και παραμόρφωση. Τι γίνεται όμως όταν αυτό το φασιστικό υπόβαθρο που καλλιεργείται με επιμέλεια ( οι ένοχοι πολλοί) έρθει σε επαφή με αμιγώς ανορθολογικούς κόσμους (που έχει ήδη έρθει και όσο πιο αργά τοποθετηθούμε τόσο χειρότερο). Ο ορθολογισμός επιβάλει την αυτόματη αναγνώριση ενός κόσμου που είναι δίπλα μας και του οποίου ο ορθολογισμός δεν αποτελεί καμία συνισταμένη συγκρότησης. Τι κάνεις τότε; Τι κάνεις χθες-όχι αύριο γιατί έχουμε ήδη αργήσει. Όταν η ανορθολογική έκφανση ενός συστήματος έρχεται σε επαφή με ένα κόσμο κυρίως ανορθολογικής εδραίωσης τότε οι αλληλοτροφοδοσίες θα φέρουν μπροστά στα μάτια μας την κόλαση. Χτυπάς την εκκλησιαστική παρακμή και σου το έχω πει και άλλες φορές πως ενώ διαφωνούμε (θεωρώ τον εαυτό μου ασκούμενο πιστό) συμφωνούμε πως τα κακώς κείμενα που θίγεις είναι ευπρόσδεκτα πρωτίστως για εκείνους που βλέπουν στην θρησκεία μία βαθιά ανθρώπινη διάσταση. Όμως εδώ πρόκειται δυστυχώς για κάτι χειρότερο. Οι σκοτεινές εκφάνσεις μας συναντούν σκοτεινούς κόσμους. Ποιός υποδόριος ελιτισμός είναι αυτός που δεν βλέπει πως η υπεροχή της προτεινόμενης αντιμετώπισης και οργάνωσης της κοινωνίας πάνω σε ορθολογικές αρχές δεν προσυπογράφει και την ακαριαία υιοθέτησή τους; (Αυτό δεν δηλώνουν άλλωστε και οι ακροδεξιές ακροαριστερές καρκινογενέσεις;) Ποία διατροφική παρανόηση οδηγεί στο συμπέρασμα του ορθολογισμού που παραμένει αδρανής στην απειλή του;
Τα αιτήματα αυτά είναι αναπάντητα δεν μπάινουν κάν στο τραπέζι. Καμία συλλογικότητα δεν έχει αναπτυχθεί γύρω τους. Κενό, και η φύση απεχθάνεται το κενό.
Αν με καταλαβαίνεις. Αν με καταλαβαίνετε