Κύριε Καστρινάκη,
αφού σας συγχαρώ ειλκρινά για την πρόσφατη εκλογή σας στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, να σας απαντήσω:
1.μου αποδίδετε, προσπαθώντας να αποδυναμώσετε, με όχι ευθύ τρόπο, την έτσι κι αλλιώς αδύνατη φωνή μου (τι δύναμη διαθέτει ένα μπλογκ;) το κίνητρο του μίσους. Μοναδικό μου κίνητρο είναι η φωνή της συνείδησής μου. Αν θέλετε να δείτε πολύ μίσος αναζητείστε το στους διαδρόμους της Ι.Συνόδου, αν θέλετε μικρή δόση, παρακολουθείστε τους συντροφικούς σας θεολογικούς καυγάδες:
«Και κάπου εδώ, ο σ. (σημ.Λασκ. εννοεί σύντροφος, οι μητροπολίτες λένε αδελφός) Δ.Χ. ρίχνει στη μάχη τα βαρέα όπλα, δηλώνοντας ότι «η ρήση Πουλαντζά, πως ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρχει, θα έπρεπε να είναι αυτονόητη». Αυτονόητη για ποιόν; Αυτονόητη, γιατί; …Η «ρήση», πάντως, δεν προστάτεψε τους, τότε, οπαδούς της από το συμφιλιωτισμό με το σταλινισμό (π.χ. της Ρουμανίας ή της Β. Κορέας,…».
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10444:ntavanelos&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279
2.Ούτε ένα επιχείρημα κατά του άρθρου μου; Ούτε μια συγκεκριμένη διαφωνία ή διάψευση; Να υποθέσω ότι δεν μπορείτε;
3.Αδικείτε τον εαυτό σας με τους εξυπνακισμούς περί «προδοτικής στάσης του χειμώνα» κλπ που δεν αποτελούν ούτε επιχείρημα, ούτε απάντηση. Είναι χαμηλής ποιότητας προσπάθεια αποπροσανατολισμού και απαξίωσης, χωρίς ίχνος συγκεκριμένης αντιστοίχισης με το άρθρο στο οποίο υποτίθεται ότι απαντούν.
4.Σχόλιο για την αρθογραφία του κ.Βούτση περί αναλογικής δεν υπήρξε από εμένα, όπως δεν υπήρξαν και σχόλια για απερίγραπτα άρθρα σαν κι αυτό του κ.Νταβανέλου ή κάποιο παρόμοιο του κ.Πριμικήρη, γιατί δουλειά μου δεν είναι να ξεμπροστιάζω τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε θέλω ούτε προλαβαίνω, ούτε καταδέχομαι να το κάνω. Χτυπάμε εδώ κάπως ψηλότερους στόχους.
Επί της ουσίας (παρ’όλο που το θέμα μου εδώ ήταν οι Αλέξιος-Αμβρόσιος, εκτός κι αν πιαστήκατε από τη μισή σειρά μιας εκτός θέματος αποστροφής μου, και μου φέρνετε ένα άρθρο του κ.Βούτση ως απάντηση), διάβασα έγκαιρα στην ‘Αυγή’ το άρθρο του κ.Βούτση και δεν το σχολίασα για τους εξής δυο απλούς λόγους.
α. Το λέτε “δεσμευτικό»; Ισχύει κάτι τέτοιο για ένα κόμμα που αλλάζει θέσεις κάθε βδομάδα-διαβάστε λίγο τι λέει ο κ.Νταβανέλλος-του οποίου ο αρχηγός και τα στελέχη, στο όνομα των στρατηγικών ελιγμών, του μεθαυριανού Παράδεισου ή των θεολογικών ερμηνειών, έμπρακτα δεν δεσμεύονται από καμία συλλογική απόφαση ή ακόμη και πάγια αρχή; Να σας απαριθμήσω;
Μεταξύ του άρθρου και της υλοποίησής του από το ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει απόσταση «στην οποία χωρούν πολλοί διαβόλοι» για να δανειστώ ξανά από τον κ.Νταβανέλλο σας, που ούτε τη Δημοκρατία δεν τη θεωρεί αυτονόητη δέσμευση κι έχει και το θράσος να το λέει.
β. Καλό θα ήταν να μας εξηγούσε ο κ.Βούτσης γιατί αυτή η βραδυπορία του ΣΥΡΙΖΑ για ένα νομοσχέδιο μέγιστης προτεραιότητας, βραδυπορία που δίνει την εντύπωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σύρεται τώρα για να προλάβει πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ (δεν αμφιβάλλω ότι θα είναι για τα πανηγύρια) ή της Δημάρ (δεν έχει κανένα λόγο να μην καταθέσει έντιμη και ξεκάθαρη πρόταση).
Να συμπληρώσω πως έχω γίνει καχύποπτος με το ΣΥΡΙΖΑ, γι’αυτό ελπίζω εκείνο το «με δέσμευση για συνταγματική κατοχύρωση» του κ.Βούτση, με το οποίο συμφωνώ απόλυτα, να μην μπαίνει για να εξασφαλιστεί το ότι την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα την ψηφίσουν πολλοί και διάφοροι, ώστε να μην πάρει 200 ψήφους για να ισχύσει άμεσα. Θέλω να πω να μην ακούσουμε διλήμματα του στυλ ή ψηφίζετε ολόκληρη τη νομοθετική πρόταση ή την αποσύρουμε.
Παρεμπιπτόντως ανησυχίες για τη χρονική καθυστέρηση του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα, καθυστέρηση που δεν ντραπήκατε να την έχετε αποδώσει, σχολιάζοντας εδώ, σε φόρτο εργασίας και όχι σε προφανείς παλινωδίες, υστεροβουλίες, εσωτερικές αντιθέσεις και κουτοπόνηρες σκέψεις, έχει εκφράσει και ο κ.Δρεττάκης στην «Εφ.των Συντακτών», φαντάζομαι κινούμενος όχι από μίσος όπως εγώ.
5.Σε κάθε περίπτωση κε Καστρινάκη περιμένω την άποψή σας για τη στάση του Προέδρου σας μπροστά στον Άγιο Αμβρόσιο, γιατί μιλώντας για σουρεαλισμό νομίζω ότι εσείς τον εισάγετε εδώ ως μέθοδο, συγχέοντας τη δουλικότητα και την ανοητολογία του αρχηγού σας μπροστά σε κάθε φασίστα, απατεώνα ή διεφθαρμένο επίσκοπο, πατριάρχη, μητροπολίτη ή αρχιεπίσκοπο (προς θεού μιλάω γενικώς), με την απλή αναλογική.
Τελειώνω:
6.Μου καταλογίσατε μίσος. Επιτρέψτε μου να σας πω πως ο πρόεδρός σας βρέθηκε, σε χώρο πανίερο, αντιμέτωπος με τον Αρχιερέα του Μίσους, με τον Ιεροφάντη του Μαμωνά, με τον απολογητή των βασανιστών της Χούντας, με τον υμνητή του φονιά Ντερτιλή, με τον φίλο των φίλων του Εωσφόρου και του Αντίχριστου, προσωπικό υβριστή του και υβριστή της Αριστεράς. Νομίζω πως θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι ο κ.Τσίπρας, ως αρχηγός της δημοκρατικής και αριστερής αξιωματικής αντιπολίτευσης, πέρα από τον εαυτό του, πέρα από κάθε πολίτη που διεκδικεί να μην τον στοχοποιούν ως επικίνδυνο ανώτεροι κρατικοί υπάλληλοι επειδή δεν είναι πιστός, εκπροσωπούσε στα Καλάβρυτα τον ευρύτερο δημοκρατικό κόσμο που συσπειρώνει γύρω του σήμερα, πολύ δε περισσότερο τους ΕΑΜίτες αγωνιστές, τους Έλληνες που έπεσαν νεκροί, θύματα του ντόπιου και ξένου Ναζισμού και τους μετανάστες που τραυματίζει το μαχαίρι του Χρυσαυγίτη. Αν κρίνετε πως τους εκπροσώπησε επάξια, τότε να ζητήσω συγνώμη, αν όμως όχι, τότε γιατί δεν μπορώ να τον κρίνω αφού περίμενα δέκα ημέρες μήπως και το κάνει ο ίδιος ή άνθρωποι αρμοδιότεροι από εμένα;