Κε Λασκαρατε
Νομιζω λιγο τα υπεραπλουστευετε . Το οτι καποιος επιλεγει ως δρομο
τη μοναχικη ζωη δε σημαινει απαραιτητα οτι εχει αλλα παθη .
Στα νιατα μου και εγω παρα λιγο να κανω κουρα και να γινω μοναχος
δεν ειχε να κανει ομως με αλλα ανομολογητα παθη ουτε και οσοι
εγιναν μοναχοι εχουν τετοια παθη. Καποιοι ναι οχι ομως ολοι.
Γιατι αληθεια ολοι οι παντεμενοι ειναι 100% στρειτ ; ε δε νομιζω
να ορκιζοσασταν και στο ευαγγελιο!
Η αγαμια επισης λυνει παρα πολλα πρακτικα ζητηματα καθως η συζηγος και τα παιδια εχουν απαιτησεις εξοδα , και ετσι ο ιερεας
καταληγει να ασχολειται μονο με το μισθο του αδιαφοροντας για το ποιμνιο
Εχω συγγενη εγγαμο ιερεα και συνεχως σκεφτεται τα δανεια τα λεφτα
τα πλακακια του μπανιου κλπ Αδιαφορει για τα προβληματα του
ποιμνιου του . Ισως γιατι εχει τα δικα του.
Αν κοπει η μισθοδοσια απο το κρατος ο αγαμος ζει και στο μοναστηρι
ο εγγαμος ομως θα πεινασει ασχημα.
Θα ηθελα την αποψη σας αλλα επιμενω οτι η υπεραπλουστευση
”αγαμος = γκει” ειναι ενελως εσφαλμενη και το λεω βασει προσοπικων
βιωματων.
↧
Σχόλιο στο Περί του πλουτισμού των ιερέων από LELOS
↧