Όποιος διαβάσει το παλιό αυτό άρθρο θα δει την καταγγελία μας για το χαμαιτυπείο της Μονής Χρυσοβαλάντου, μια άλλοτε κερδοφόρα επιχείρηση, που τώρα πλήττεται από οικονομική κρίση.
Φέτος, δυο χρόνια μετά, ο πατριάρχης αναγκάστηκε κάτω από το βάρος των συντριπτικών αποκαλύψεων (παιδεραστία, ομοφυλοφιλικά όργια, αποπλάνηση καλόγριας, οικονομικές καταχρήσεις) να πάψει να καλύπτει τους σεσημασμένους απατεώνες και να τους καθαιρέσει, χωρίς δημόσια δίκη, χωρίς εξηγήσεις, μετά από πολλές ενδιάμεσες πράξεις κουκουλώματος (αργία κλπ).
Έγραφα λοιπόν:
“…Τα έσοδα του παλιοημερολογίτικου μοναστηριού της Χρυσοβαλάντου που δάκρυζε στον πόλεμο του κόλπου ήταν τόσο πολλά που ο κ.Βαρθολομαίος δέχτηκε τους δυο ηγούμενους της ως επισκόπους στην Εκκλησία του αναχειροτονώντας τους και ξεχνώντας τους υπαινιγμούς της Αρχιεπισκοπής του σε βάρος τους, όταν η θαυματουργή εικόνα έπεσε θύμα απαγωγής και ανευρέθη (ως εκ θαύματος).
http://www.nytimes.com/1992/01/01/nyregion/story-of-the-weeping-icon-divides-greek-orthodoxy.html
http://roides.wordpress.com/2009/12/03/3dec09/