Σχόλιο στο Ο ΣΥΡΙΖΑ προ των χειμερινών ανακτόρων από KAΣΤΡΙΝΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

Κε Λασκαράτε
δεν υπάρχουν περιθώρια εποικοδομητικής αντιπαράθεσης όταν η πολιτική κριτική μετατρέπεται σε ηθική καταγγελία. Χρησιμοποιείτε τον όρο ανέντιμη για να χαρακτηρίσετε μια πολιτική στάση με την οποία διαφωνείτε. Αυτό μεταθέτει την συζήτηση στο επίπεδο της δίκης προθέσεων και εκεί δεν χωρά ανταλλαγή επιχειρημάτων που προσπαθούν να έχουν ορθολογικό χαρακτήρα. Εκεί επικρατούν οι αφορισμοί.
Επί της θεωρούμενης από εσάς ως ουσίας του ζητήματος, σας υπενθυμίζω πως, όταν το θέμα ήταν στην επικαιρότητα, είχαν αποσαφηνιστεί δύο πράγματα τα οποία προσπερνάτε.
Η αντίθεση του ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και των ΑΝ.ΕΛ.) στο διαδικαστικό πραξικόπημα που επιχείρησε ο Στουρνάρας, καταθέτοντας τη γνωστή τροπολογία, είχε ως σημείο αιχμής την αντισυνταγματική παραβίαση του αυτοδιοίκητου της Βουλής. Λίγες μέρες μετά ανακοινώσεις του σωματείου των υπαλλήλων της Βουλής αποδομούσαν την κυβερνητική προπαγάνδα περί προνομίων, αφού αποκάλυπταν πως και οι εργαζόμενοι αυτού του κλάδου έχουν υποστεί περικοπές ανάλογες με αυτές που υφίστανται όλοι οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα .Είναι κρίμα ιστοσελίδες που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερές να αναπαράγουν την χυδαία ψευδολογία και τα επικοινωνιακά εφευρήματα της εσωτερικής τρόικας και της διαπλοκής που προσπαθούν να δημιουργήσουν αντιδράσεις κοινωνικού αυτοματισμού.
Έκδηλη είναι και η παρανόηση σας για τη συμμετοχή αντιπροσωπειών του ΣΥΡΙΖΑ σε κινητοποιήσεις δικαστικών, αστυνομικών κ.λ.π. Η παρουσία αυτή σημαίνει την αυτονόητη στάση αλληλεγγύης σε αγώνες εργαζομένων που, όπως όλοι, αντιμετωπίζουν δραστικές περικοπές. Αυτό δεν συνεπάγεται αυτόματη ένταξη των κλαδικών αιτημάτων τους στο προγραμματικό πλαίσιο της ενδεχόμενης κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας.
Εμείς για παράδειγμα ως εργαζόμενοι στο Δημόσιο υποστήκαμε μείωση αποδοχών από το ύψος των 28.000 περίπου ευρώ σε εκείνο των 15.000. Κανένας συνδικαλιστής μας δεν υπόσχεται και κανένας από τους νέους ψηφοφόρους μας δεν περιμένει άμεση αποκατάσταση του εισοδήματος μας στα επίπεδα της προ Μνημόνιου εποχής. Όλοι περιμένουν το σταμάτημα του τρόμου των επικείμενων απολύσεων και της παύσης για υποτίθεται πειθαρχικούς λόγους (π.χ. ανάρμοστη συμπεριφορά).
Οι δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ αφορούν καταρχήν τα τμήματα των εργαζομένων και άνεργων που βρίσκονται στα όρια της απελπισίας. (επαναφορά κατώτατου μισθού εκεί που ήταν, κατάργηση των μέτρων που διέλυσαν τις εργασιακές σχέσεις κ.λ.π.)
Μακάρι να επαληθευτείτε και να εμφανιστούν ψηφοφόροι, μέλη ακόμα και στελέχη του ΠΑΣΟΚ που θα θελήσουν να καταδικάσουν την ολέθρια στάση του κόμματος τους στην μνημονιακή εποχή και θα αναζητήσουν δρόμους επαφής με την ριζοσπαστική Αριστερά.
Μακάρι οι φίλοι της ΔΗΜΑΡ να συνέλθουν αποχωρώντας από την κυβέρνηση και να ενδιαφερθούν για την συμμετοχή τους στην κυβέρνηση σωτηρίας του λαού.
Μακάρι η εσωκομματική αντιπολίτευση του ΚΚΕ να επιβάλει την επαναφορά του κόμματος στα εγκόσμια. Και μακάρι να ενισχυθεί η επιρροή των λίγων φωνών μέσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ που ενδιαφέρονται για πολιτική παρέμβαση στην πραγματικότητα και όχι ιδεολογική καταγραφή.
Δεν βρίσκω να υπάρχει καμιά αντίφαση ανάμεσα στις παραπάνω ευχές και στην αυτονόητη δρομολόγηση σχέσεων συνεργασίας στην Βουλή (στα πλαίσια και μόνον της αντιπολιτευτικής δράσης τους) με δυνάμεις του συνταγματικού τόξου με τις οποίες υπάρχουν έντονες ιδεολογικές διαφορές αλλά και συγκλίσεις σε μερικά από τα κεντρικότερα ζητήματα που αναδεικνύει η συγκυρία.