[...] Κύριε Ροΐδη,Έχουμε θέσει προ πολλού το πρόβλημα του κ.Τσίπρα, να ανοίγει εύκολα πάρε-δώσε με την Άκρα Δεξιά. Φοβάμαι πως θεωρείται σήμερα, σχεδόν επίσημα από την Αριστερά, ότι η Ηθική είναι εξοβελιστέα από την Πολιτική. Για παράδειγμα η Αριστερά δεν ντρέπεται να δηλώνει, εν τοις πράγμασι μεν, πως είναι σωστό να μην δικάζεται (και να μην επιστρέφει τα κλεμμένα) ο κ.Τσουκάτος, επίσημα δε, δια στόματος Τσίπρα, ότι θα συνεργαστεί και με το Διάβολο. Η αλήθεια είναι ότι η Αριστερά είχε πάντα καλές σχέσεις με το Διάβολο, μόνο που του ζητούσε να φοράει κόκκινο μανδύα, μεταμφιεμένος σε Τσαουσέσκου, σε Μιλόσεβιτς ή σε Εμβέρ Χότζα. Τώρα του επιτρέπει να συζητάει μαζί της φορώντας γαλάζια ή ακόμη και μαύρα. Θα είναι άδικο να πω πως ο κ.Τσίπρας ξεκίνησε αυτήν την ιστορία. Προηγήθηκαν άλλοι αριστεροί ηγέτες, που εκφωνούσαν επικήδειους ή θρηνούσαν σε εξόδιες τελετές διακεκριμένων χουντικών ή έδιναν συνεντεύξεις σε φασίστες δημοσιογράφους. Ακόμη και το (τάχα αθώο λεκτικό ολίσθημα) για συνεργασία με το Διάβολο δεν το ξεστόμισε πρώτος ο κ.Τσίπρας. Είχε προηγηθεί ο Χ.Φλωράκης, μόνο που τότε Διάβολος ήταν ο κ.Μητσοτάκης, ένας κεντροδεξιός πολιτικός, και όχι ο κ.Καμμένος. Υπάρχει σημαντική διαφορά.—–Στο επίπεδο της Δημοσιογραφίας ο κ.Τσίπρας έχει δώσει συνεντεύξεις σε ακροδεξιά μπλογκς, στον Ιφικράτη Αμυρά, που τον συμπεριέλαβε για μισή ημέρα στο ψηφοδέλτιο της Α΄Αθηνών, μέχρι να τον πετάξουν έξω οι σύντροφοί του και στο κ.Τράγκα. Μάλιστα δεν ντράπηκε να εκφράσει, με τα κάπως ιδιόρρυθμα ελληνικά του («προς επωφελεία» κλπ, αυτά τα αποτελέσματα έχουν οι ηρωικές καταλήψεις δημόσιων σχολείων), τα φιλικά του αισθήματα για το Αρχιεπίσκοπο Λαυρεντιάδη, Κυριακίδη & Φωτοβολταϊκών δάσους Πεντέλης κ.Ιερώνυμο Β΄, θαυμαστή του βασιλοχουντικού Ιερώνυμου Α΄. Ο κ.Τράγκας του μιλούσε στον ενικό με το μικρό του όνομα («Αλέξη πες μου στ’ αλήθεια ποιος είσαι;»), μη σεβόμενος την ιδιότητα του ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ιδιότητα-θεσμό, που δεν ανήκει προσωπικά στο φέροντα για να δικαιούται να την ευτελίζει, και την οποία ολοφάνερα ο κ.Τσίπρας αδυνατεί να τιμήσει, πιθανόν διότι στο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι θίγονται οι θεσμοί μόνο όταν κάθεται σταυροπόδι μπροστά στην «Εξαταστική» ο κ.Βενιζέλος και όχι όταν η κα Κωνσταντοπούλου προκαλεί αναβολές δικών ή όταν ο αρχηγός τους χαριεντίζεται με τον κ.Τράγκα και δέχεται φιλικές εξυπηρετήσεις από τον επιχειρηματία του Ιασώ. Συμπτωματικά στο ίδιο τεύχος (6.7. 2012) του περιοδικού Τράγκα έδωσε συνέντευξη και ο Φύρερ της Χ.Α. (και βέβαια και ο «εστέτ» της ‘Αριστεράς της ευθύνης’ κ.Φανούριος Φώτιος Κουβέλης). Θα μου πείτε που να ξέρει ο κ.Τσίπρας, πως σε διπλανές σελίδες θα ομιλούσε η φωνή του New Dream Hotel; Θα σας πω πως όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα οφείλει να ξέρει ότι θα τον φάνε οι κότες. Θα μου πείτε ξανά πως τότε ελάχιστοι θα είναι οι δημοσιογράφοι στους οποίους θα μπορεί να μιλήσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ασφαλώς όχι. Δεν μπορεί να δίνει συνεντεύξεις όμως στους Ακροδεξιούς και σε αυτούς που κατηγορούνται για συμμετοχή σε σπατάλη του δημόσιου χρήματος και μάλιστα σε τόνο φιλικό, στο κλίμα της ομερτά και με διάθεση πολιτικής συμφωνίας, νομιμοποιώντας έτσι πολιτικά, τις (τουλάχιστον ελέγξιμες) δημοσιογραφικές τους συμπεριφορές.—–Το τι εκπροσωπεί ο «αντιμνημονιακός» (όπως και οι Ανεξέλ, όπως η Χ.Α. όπως και ο Αμβρόσιος) κ.Τράγκας σε πολιτικό και αισθητικό επίπεδο είναι ολοφάνερο. Εκείνο που δεν είναι ευρύτερα γνωστό, αφού κανένας συνομιλητής του, από τον κ.Τσίπρα έως τον κ.Καμμένο και το Φύρερ, δεν του το θυμίζει, είναι το δημόσιο χρήμα που προνομιακά απομυζούσε για κρατικές διαφημίσεις στα έντυπά του επί Κωστάκη Καραμανλή, το οποίο βεβαίως γνωρίζει ο κ.Τσίπρας. Η ‘Κυρ. Ελευθεροτυπία’ (26/10/2008) τα έχει εκθέσει αναλυτικά, το ίδιο και η Αλαφουζιάς, στο συγγενές φιλοβατοπεδινό κανάλι της οποίας συναγελάστηκε ο κ.Τράγκας με τον εξ αγχιστείας βουλευτή Ματθαιόπουλο (‘Γαμώ την Άννα Φρανκ’ κλπ) και τους λοιπούς Ναζιστές. Αντιγράφω για το αγλάισμα της πατριωτικής δημοσιογραφίας, άρθρο της σοβαροφανούς Αλαφουζιάδος, στο οποίο δεν τον κατονομάζει (κρατούσε πισινή εν όψει μελλοντικής συνεργασίας;) αλλά τον περιγράφει: «Πρώτη σε κρατική διαφήμιση στην Ελλάδα σήμερα είναι μια κυριακάτικη έκδοση αθηναϊκής εφημερίδας με κυκλοφορία που κυμαίνεται στα 5.000 φύλλα. Για την ακρίβεια, το σύνολο των δημοσίων κονδυλίων που εισέπραξε στο δεκάμηνο φέτος έφτασε στο 1.786.118 ευρώ. Αν προστεθεί και η κρατική διαφήμιση που πήρε το καθημερινό της φύλλο, τότε το συνολικό ποσό που εξασφάλισε από το κράτος ως διαφήμιση, φτάνει στα 2.500.000 ευρώ! Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, θα πρέπει να σημειωθεί ότι μεγάλες σε κυκλοφορία κυριακάτικες εφημερίδες, με πωλήσεις πάνω από 150.000 φύλλα, μόλις και μετά βίας φτάνουν στο 1.000.000 ευρώ» («Καθημερινή» 9-12-2007). Όλα αυτά τα έχουμε εκθέσει εδώ: «Η Αριστερά και ο κ.Τράγκας. Ερωτήματα Αισθητικής και Ηθικής της Πολιτικής» (15/03/2012). [...]
↧