Εδω Λασκαρατε μου οι εκκλησιαστικες θυριωδιες λυνονται φιλικα στα παρασκυνια, στην Αμερικη πχ πληρωνουν αδρα μετα απο δικαστικες αποφασεις, μια απο τα ιδια και τα εγκληματα συνεχιζονται.
Ο Αρης Βελουχιωτης πηγαινε στην εκκλησια μια φορα το χρονο.
Την ”μεγαλη” Τριτη, επιδη του αρεζε πολυ το τροπαριο της Κασσιανης!
Καημο το εχω να παω να το ακουσω, οχι τιποτα αλλα για να δω τι ηταν εκεινο που αρεζε τον Αρη.
Δεν το ακουσα ποτε αφου μικρος μισησα την εκκλησια απο την ορθοστασια που μας επεβαλαν, και μεγαλος την συχαινουμε δεν παταω.
Σημερα λεω να παω, αν δε με φωναξει η συντροφοπαρεα για τσιπουρα.
Ελπιζω να μη με παρουν τα σκαγια του φιλτατου Σταυρου, εξ εμπαθειας προς την αριστερα.
Αλλωστε Σταυρο αμαρτια που ομολογειται αμαρτια δεν ειναι.