Ενδιαφερον αρθρο που θιγει πολλα ζητηματα.
Με αφορμη τη βαπτιση του Κουστουριτσα κε Ροιδη κανατε μια αναδρομη
στο παρελθον της Ορθοδοξιας και των Βαλκανιων.
Στη Σερβια μετα το 1990 κυριαρχησε ο εθνικισμος και η θρησκοληψια.
Ηταν φυσικα και οι συνθηκες που το επετρεπαν.
Για δεκαετιες οι Ορθοδοξες χωρες ειχαν ”κομμουνισμο” κι αυτο ωραιοποιησε την Ορθοδοξια ακομα και στη Δυση.
Στην ουσια για τις Ορθοδοξες Εκκλησιες εχει σταματησει ο χρονος
στο Μεσαιωνα. Οποτε εννοιες οπως ανθρωπινα δικαιωματα και
κοινωνικη ευθυνη μαλλον πανε περιπατο.
Για την Ορθοδοξια η κοινωνια πρεπει να ειναι αδικη. Δεν ειναι φυσικα
δογμα της αλλα εκει οδηγουν οι πρακτικες της.
Αν θες σου λεει κατι αλλο γινε μοναχος.
Η διαφορα με την Καθολικη Εκκλησια ειναι οτι εκεινη εξελιχθηκε αναγκαστηκα στο χρονο ιδιως μετα τη Γαλλικη Επανασταση.
Το Ορθοδοξο Βυζαντνο ιδεωδες ιδεολογικα ηττηθηκε.
Ηττηθηκε το 1917 με τη Ρωσικη Επανασταση.
Η τσαρικη Ρωσια ηταν απλα η συνεχεια του Βυζαντιου , μεγαλη
δυναμη μεν αλλα απολυταρχικη και πισω απο τις παγκοσμιες εξελιξεις.
Πιστευω κε Ροιδη οτι οπως και η Καθολικη ετσι και η Ορθοδοξη Εκλησια
θα αλλαξει απλα θα παρει πολυ χρονο λογο ετεροχρονησμενων
ιστορικων γεγονοτων και της πολυδιασπασης που υπαρχει στην Ορθοδοξια σε αυτοκεφαλα κλπ.
Το υπαρχον Ορθοδοξο ιδεωδες με προτυπο αυτοκρατορες τσαρους
και δικτατορες εχει χρεοκοπησει και δεν δινει λυσεις στα ανθρωπινα
ζητηματα.