Είναι νομίζω σαφές ότι δεν αποτελεί αυτό το βιβλίο μια απλή έκφραση γνώμης.
“Διότι Εβραίος (στο θρήσκευμα) και άνθρωπος είναι έννοιαι αντιφατικοί, δηλαδή
η μία αποκλείει την άλλη”.
Απόσπασμα, όλο το άρθρο εδώ
http://www.kis.gr/files/Stephen%20Roth%20Institute%20on%20Plevris%20gr.pdf
Στις προτάσεις του ο Θανάσης Πλεύρης, υιός του Κωνσταντίνου Πλεύρη, δικηγόρος
του στη δίκη και εκλεγμένος βουλευτής του ακροδεξιού κόμματος ΛΑΟΣ (Λαϊκός
Ορθόδοξος Συναγερμός), ισχυρίσθηκε ενώπιον του Εφετείου Αθηνών:
Ακούσαμε έναν μάρτυρα ενώπιον του δικαστηρίου, κάποιον που ισχυρίζεται
ότι ομιλεί υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να λέει ότι απαγορεύεται για
οποιονδήποτε να είναι Ναζιστής. Είναι δυνατόν μία δημοκρατική κοινωνία να
απαγορεύει σε οποιονδήποτε να ομιλεί υπέρ του εθνικοσοσιαλισμού;6
Ζητώντας από το δικαστήριο να αθωώσει τον κατηγορούμενο δήλωσε ότι «αποτελεί
δημοκρατικό δικαίωμα κάθε πολίτη να ζητήσει την εξαφάνιση οποιουδήποτε πληθυσμού και
την επαναλειτουργία του Άουσβιτς»7. Αναφορικά με τον Αντιρατσιστικό Νόμο, τόσο ο
Θανάσης Πλεύρης όσο και ο Κωνσταντίνος Πλεύρης χλεύασαν τη δίκη, ισχυριζόμενοι
ενώπιον του Εφετείου Αθηνών ότι έμαθαν για την ύπαρξη του εν λόγω νόμου μόλις εκδόθηκε
το βιβλίο. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το γεγονός ότι ο Νόμος 927/79 δημοσιεύθηκε στο
σύνολό του στις σελίδες 1294-6 του βιβλίου Εβραίοι, Όλη η Αλήθεια.8
Το Εφετείο Αθηνών ερμήνευσε αποσπάσματα από το βιβλίο του Πλεύρη, που
συμπεριλαμβάνονταν στο κατηγορητήριο εν όψει του Άρθρου 1, Παράγραφος 1 και του
Άρθρου 2 του Αντιρατσιστικού Νόμου. Για παράδειγμα, τα εξής:
«Έτσι θέλουν οι Εβραίοι. Διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και
εκτελεστικό απόσπασμα». [sic]
Δεν θεωρήθηκαν από το δικαστήριο ως προτροπή σε πράξης βίας και μίσους έναντι
των Ελλήνων Εβραίων. Παρόμοια, το απόσπασμα:
Απελευθερωθείτε από την Εβραϊκήν προπαγάνδα που σας εξαπατά με τα ψεύδη
περί στρατοπέδων συγκεντρώσεων, θαλάμων αερίων, “φούρνων”, και τα άλλα
παραμύθια του ψευτοολοκαυτώματος … [sic] δεν θεωρήθηκαν προσβλητικά
για τους Έλληνες Εβραίους.
Επομένως, αφού είχε καταδικασθεί από το Πρωτοδικείο για διπλή παραβίαση του
Αντιρατσιστικού Νόμου, ο Πλεύρης αθωώθηκε από το Εφετείο ως ακολούθως: αναφορικά
με το άρθρο 1(1) – προτροπή σε πράξεις που και ενέργειες δυνάμεις να προκαλέσουν
διακρίσεις, μίσος και βία – ο Πλεύρης αθωώθηκε με τέσσερις ψήφους υπέρ και μία κατά.
Αναφορικά με το Άρθρο 2 – έκφραση ιδεών προσβλητικών κατά ομάδος προσώπων –
αθωώθηκε κατ’ ομοφωνία.9
Στο σκεπτικό του, το Εφετείο ανέφερε:
Ο κατηγορούμενος δεν στρέφεται κατά των Εβραίων, μόνο λόγω της φυλετικής
και εθνικής καταγωγής τους αλλά κυρίως λόγω των επιδιώξεών τους για
παγκόσμια κυριαρχία, των μεθόδων που χρησιμοποιούν για την ευόδωση αυτών
και τη συνωμοτική τους δράση… Τα αναφερόμενα από το συγγραφέα, για την
στήριξη των απόψεών του πραγματικά περιστατικά και οι ρήσεις ιστορικών
προσώπων στηρίζονται σε ιστορικές πηγές τις οποίες κατονομάζει και οι οποίες
απλώς επισημαίνουν ορισμένες οξύτατες φράσεις του συγγραφέα… Από το όλο
περιεχόμενο του βιβλίου δεν προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος με αυτό είχε
πρόθεση να προτρέψει τον αναγνώστη σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να
προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά των Εβραίων, ούτε να εκφράσει
προσβλητικές ιδέες κατ’ αυτών (Εβραίων), εκ μόνου του λόγου της φυλετικής ή
εθνικής καταγωγής τους… Τούτο δε γιατί δεν καταφέρεται συλλήβδην κατά των
Εβραίων αλλά κατά των εβραιοσιωνιστών, οι οποίοι προέβησαν στις
συγκεκριμένες πράξεις που αναφέρονται στο βιβλίο.10
3
Πρέπει να σημειωθεί ότι η αναφορά, στο σκεπτικό του δικαστηρίου, σε «πραγματικά
περιστατικά» και «ιστορικές πηγές» που ο Πλεύρης χρησιμοποίησε είναι παρόμοια με άλλα
σχόλια στα κείμενά του που εκφράσθηκαν κατά τη διάρκεια της δίκης Πλεύρη. Στην αρχή
της δίκης, στο Πρωτοδικείο, ο εισαγγελέας απεκάλεσε το βιβλίο του Πλεύρη μία
«επιστημονική μελέτη».11 Επιπλέον, η απόφαση του Δεκεμβρίου 2007 για την καταδίκη του
Πλεύρη δεν είχε ληφθεί ομοφώνως. Η μειοψηφούσα δικαστής, που ψήφισε για την αθώωση
του Πλεύρη, έγγραψε μία δήλωση 32 σελίδων αναφέροντας τους λόγους για τη διαφωνούσα
άποψή της. Στις 9 Νοεμβρίου 2008, την 70η Επέτειο της «Νύχτας των Κρυστάλλων»
(Kristallnacht), το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ)
δημοσίευσε επιλεγμένα αποσπάσματα από τις απόψεις της δικαστού. Μεταξύ άλλων,
ανέφερε ότι:
ο Πλεύρης επιχειρεί με ντοκουμέντα που αναλυτικώς εκθέτει στο βιβλίο του, να
αμφισβητήσει την έκταση του ολοκαυτώματος, το οποίο, ισχυρίζεται ότι αφορά
μόνο 66.000 έως 350.000 Εβραίους, με βάση τα επίσημα στοιχεία του Διεθνούς
Ερυθρού Σταυρού και όχι 6.000.000 που το σιωνιστικό κίνημα, για λόγους
συμφέροντος επικαλείται…
Καταβάλλοντας την απαιτούμενη, για επιστήμονα ιστορικό, επιμέλεια,
δεδομένου μάλιστα ότι ο επιστήμονας – ιστορικός είναι ελεύθερος να
αξιολογήσει θετικά ή αρνητικά τις ιστορικές πηγές και να προκρίνει ή
υποβαθμίσει αυτές που θεωρεί αντίστοιχα ως πειστικότερες ή αξιόπιστες.12 [sic]
Ο ισχυρισμός ότι ο Πλεύρης δεν καταφέρεται συλλήβδην κατά των Εβραίων
αγνοεί συλλογικά τα όσα έγραψε στο βιβλίο του, στο οποίο συκοφαντεί τους
Εβραίους στο σύνολό τους, για παράδειγμα:
Το βιβλίον μου που τώρα διαβάζετε είναι μία απλή απόδειξις, ότι εμείς δεν
υπολογίζομεν τους Εβραίους. Τους καταφρονούμε δια την ηθικήν των, δια την
θρησκεία των, δια τας πράξεις των, που όλα μαζί αποδεικνύουν ότι είναι
υπάνθρωποι…
Διότι Εβραίος (στο θρήσκευμα) και άνθρωπος είναι έννοιαι αντιφατικοί, δηλαδή
η μία αποκλείει την άλλη.13
