http://www.ppol.gr/cm/index.php?Datain=8553&LID=1
Η διελκυστίνδα για τον αντιρατσιστικό νόμο προτυπώνει την μεταμνημονιακή Ελλάδα
Μαΐου 27, 2013
του Νίκου Ράπτη
Τα συμπαρομαρτούντα της διελκυστίνδας για τον αντιρατσιστικό νόμο έχουν ενδιαφέρον. Μετά από πολλά-πολλά χρόνια δημιουργείται στη χώρα μας ένα σαφές μέτωπο δεξιάς εναντίον κέντρου-αριστεράς: από τη μια ΝΔ και ακροδεξιά, από την άλλη ΠΑΣΟΚ, ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά, οικολόγοι. Προσωπικά είχα να δω -έστω κεκαλυμμένα- να γράφονται θετικά σχόλια για τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ στην «αυγή» από τη… δεκαετία του ’80! Το πράγμα γίνεται ακόμα πιο σέξι αν σκεφτεί κανείς πως μερίδα του προοδευτικού μετώπου βρίσκεται στην κυβέρνηση, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί –με τη συνήθη στην χώρα μας elégance- την αξιωματική αντιπολίτευση.
Για να αναβιώσει το σχήμα δεξιά-αντιδεξιά, χρειάστηκε η μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο (η εγκατάλειψη της θέσης «όχι σε όλα» που είχε υιοθετήσει πριν δύο χρόνια στο τότε αντιρατσιστικό νομοσχέδιο) και η αναζήτηση ιδεολογικού λόγου ύπαρξης από ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.
Αυτή η πολιτική σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ βελτιώνει το κυβερνητικό προφίλ του πρώτου: ο κ. Τσίπρας προσθέτει εύσημα κυβερνητισμού στις πολλές ανάλογες κινήσεις-λόγους του. Δεν μπορούμε ακόμα να μιλάμε για συντεταγμένη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο, αλλά οι μεταρρυθμιστές εκεί δίνουν σκληρή μάχη -και μπορεί να κερδίσουν τον πόλεμο. Αυξάνει όμως και το πολιτικό «ειδικό βάρος» των ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ: αυτά τα κόμματα (αυτή η παράταξη) δεν έχουν (έχει) κανένα μέλλον ως εξάρτημα της ΝΔ. Αν θέλουν τα δύο κόμματα να ανεβεί το «κασέ» τους, χρειάζεται να μπορούν να εγγυώνται ορισμένα πράγματα (τη συμμετοχή στην Ευρώπη, το κράτος δικαίου, σταδιακά τα συμφέροντα ορισμένων κοινωνικών κατηγοριών) στις κυβερνητικές τους συμπράξεις, είτε με τη δεξιά, είτε με την αριστερά.
Πιο στριμωγμένη εμφανίζεται η ΝΔ: η καρδιά της την ωθεί προς τις ακροδεξιές απλουστεύσεις. Προς τα εκεί την ωθεί και το κομματικό της πορτοφόλι: τουλάχιστο ενάμισι εκατομμύριο ψηφοφόροι βρίσκονται πια στα δεξιά της -οι νεοδημοκράτες πολιτευτές τους βλέπουν και τους τρέχουν τα σάλια. Αλλά το μυαλό -και «το πράγμα» που λέγεται ηθική- της υπαγορεύουν να αντισταθεί στον πειρασμό. Η ΝΔ –και προσωπικά ο Αντώνης Σαμαράς- ξανάπαιξαν και στο παρελθόν πολλές φορές με τον λαϊκισμό και την ακροδεξιά -και πάντα κάηκαν.