Καταρχήν ο Σύριζα δεν θα πάρει την εξουσία. Θα πάρει την κυβέρνηση.Και έχω την εντύπωση ότι σ αυτό συμφωνεί και ο Τσίπρας. Από κει και πέρα το ζήτημα είναι κατά πόσο θα μπορέσει να πολεμήσει, να ελιχθεί, να οργανώσει στρατηγικές και συμμαχίες, πως θα απομονώσει και πως θα διαιρέσει εχθρούς, και γενικά το πως θα χρησιμοποιήσει τα βέλη που έχει στη φαρέτρα του κάθε πολιτικός.
Εμείς το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι εντωμεταξύ να δημιουργηθούν οι συνθήκες που μέσα σ΄ αυτές και μετά από πολύ καιρό θα μπορέσει να αναπτυχθεί κάτι καλό.
Τα τραντάγματα της Κρίσης θα τα περάσουμε χωρίς τραγικές συνέπειες, μόνο αν οι καπιτάλες ξηλωθούν για να πληρώσουν εμάς,τους φτωχούς.
Εννοείται ότι ο Σύριζα δεν είναι ένα επαναστατικό κόμμα, είναι σοσιαλδημοκρατικό. Αυτό σημαίνει ότι η πορεία του κι η πορεία της Ελλάδας θα εξαρτηθεί κι από τη τη θέληση των κεφαλαιούχων να συνεργαστούν, δηλαδή να πληρώσουν τη νύφη, που τελικά εκείνοι μας την προξένεψαν. Αυτό σημαίνει σοσιαλδημοκρατία.
Και επειδή τους ξέρουμε τους Έλληνεςκαπιτάλες-λαμόγια, ότι δε δίνουν τ’ Άγιου τους νερό και μπορεί άνετα να διαλέξουν άλλες λύσεις, ναζισμούς και πολέμους, ο μόνος που μπορεί να τους αναγκάσει είναι ο λαός. Κινητοποιήσεις, Σύνταγμα,σκηνοπηγίες και τέτοια.
Αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα τώρα, και οι μισθοί των υπαλλήλων της βουλής, είναι μια παρανυχίδα, που αν το κάνουμε και θέμα, ψιλο-ταυτιζόμαστε με τον αυθεντικό λαϊκισμό, το volkisch των Μιχαλολιάκων.
Όσο για την ηθική, φοβάμαι ότι στην πολιτική όπως και στον πόλεμο, η μόνη ηθική είναι η νίκη.