Καλό το άρθρο, αλλά είναι τόσο μεγάλα αυτά τα ζητήματα, και τόσο μικρή και εκτός εποχής η γνώση μας γι αυτά…
Πάντως ,νομίζω ότι η σοβιετική επανάσταση στη Γερμανία απέτυχε για έναν λόγο που είχα αναπτύξει κάπως εδώ, σε σχόλιο πάνω σε άλλο άρθρο.
Μέχρι και την Κομμούνα του Παρισιού, το προλεταριάτο ήταν παρθένο χωράφι και την οργή του, ακόμα και τον αντι-κληρικαλισμό του, μπορούσε να τα καθοδηγήσει ένα εργατικό, επαναστατικό, αναρχικό κόμμα με στόχο το σοσιαλισμό ή την αναρχική κοινωνία. Μετά όμως η μπουρζουαζία χέστηκε από το φόβο της. Και έτσι γεννήθηκε αυτό που σήμερα ονομάζουμε Ναζισμό. Δεν εμφανίστηκε, όμως ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.
Η Σοβιετική Δημοκρατία της Βαβαρίας τσακίστηκε από τα Τάγματα της Εταιρείας της Θούλης και άλλων πρόδρομων του ναζισμού, που ήδη είχαν διασπείρει τις Αντισημιτικές και volkisch θεωρίες τους στους Γερμανούς.
Στη Ρωσία δεν έγινε κάτι αντίστοιχο. Για τις μαύρες εκατονταρχίες δεν ξέρω, δεν πρέπει να ήταν τίποτα σοβαρό και σίγουρα οι αντιδραστικοί αντιπροσώπευαν τον καπιταλισμό ή τον Τσαρισμό , ιδεώδη ξεφτισμένα.Στον εμφύλιο στη Ρωσία η μία πλευρά, τα Σοβιέτ, ήταν στα μάτια του κόσμου ο “λαός”. οι εργάτες κλπ.δηλαδή οι καλοί.
Στη Γερμανία, το ναζιστικό κίνημα που υφάρπαζε από την αριστερά την αντι-χριστιανική ρητορία , τις κόκκινες σημαίες ,τις προσφωνήσεις (genossen) και προσέδιδε αντι-εβραική αιχμή στον αντικαπιταλισμό, εκείνο μπόρεσε να κοροϊδέψει το περίφημο προλεταριάτο και να το πάρει μαζί του.
Είναι αυτό που γίνεται και σήμερα στην Ελλάδα. Τα εξαθλιωμένα στρώματα της κοινωνίας τα πλευρίζει η ΧΑ και χρησιμοποιεί τη δύναμή τους εναντίον της ίδιας τους της τάξης και υπέρ των πλουσίων.Και αυτό το κάνουν υφαρπάζοντας συνθήματα, τραγούδια, το Μίκη, μιλώντας για “διεθνείς τοκογλύφους” κλπ.
Πάντως το προλεταριάτο ποτέ, επί “σοσιαλισμού” , δεν είχε την εξουσία . Ένα κόμμα διανοουμένων το οδήγησε προς την εξουσία, την οποία οργάνωσε ένα κόμμα-στρατός,που ούτε κι αυτό δεν είχε ουσιαστική εξουσία, γιατί στο τέλος εγκαθιδρύθηκε μια προσωποπαγής δικτατορία , του Στάλιν ή του Μάο.Ίσως σήμερα στην κόκκινη καπιταλιστική κίνα έχει το κόμμα την εξουσία, με την λογική των αενάως βυσσοδομούντων,εν κρυπτώ διαπλεκόμενων και συγκρουόμενων φατριών των ευνούχων του Αυτοκρατορικού Παλατιού.
Το ερώτημα είναι: Μπορεί (και θα θέλει) να έχει την εξουσία η εργατική τάξη;Και μάλιστα έτσι όπως διαμορφώνεται αμόρφωτη και ποδοσφαιρική από το σύστημα; Ή καλύτερα να μιλάμε για το λαό;*
*Ο οποίος επίσης ουδέποτε είχε την εξουσία, ακόμα και στο πιο δημοκρατικό πολίτευμα.
