Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα όχι μόνο στο ταραγμένο μυαλό του αρχηγού αλλά και στα τσιράκια του:

http://www.iefimerida.gr/news/250521/mpalaoyras-syriza-h-kyvernisi-tha-plirosei-leoforeia-gia-na-pane-oi-agrotes-sto-syntagma#ixzz407i2ZRCr

Μπαλαούρας (ΣΥΡΙΖΑ): H κυβέρνηση θα πληρώσει λεωφορεία για να πάνε οι αγρότες στο Σύνταγμα

http://www.iefimerida.gr/news/250881/g-mpalafas-o-tsipras-den-yposhethike-tipota-proeklogika-stoys-agrotes#ixzz407kIMiyD

Γ. Μπαλάφας: Ο Τσίπρας δεν υποσχέθηκε τίποτα προεκλογικά στους αγρότες!

Τι αποκαλύπτει για τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ ο στενός συνεργάτης του γιατρός Παρασκευάς Αυγερινός

http://www.star.gr/Pages/Politiki.aspx?art=181069&artTitle=o_andreas_papandreou_epasche_apo_to_1979_apo_varia_katathlipsi

«Ο Ανδρέας Παπανδρέου έπασχε από το 1979 από βαριά κατάθλιψη»

18.05.2013 – 20.18

«Ο Ανδρέας Παπανδρέου έπασχε από βαριά κατάθλιψη» αποκαλύπτει ο στενός του συνεργάτης επί πολλά χρόνια και γιατρός Παρασκευάς Αυγερινός στο νέο του βιβλίο «Η αλλαγή τελείωσε νωρίς», σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή της Κυριακής».

αποδίδει τις μεταστροφές του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ στην «παθολογική ανασφάλειά» του, όπως τη χαρακτηρίζει.

«Με πήρε στο τηλέφωνο η Μαργαρίτα και μου ζήτησε να ανέβω στο Καστρί γιατί ο Ανδρέας δεν ήταν καλά. Τον βρήκα αμίλητο σε μία πολυθρόνα, με τη ρόμπα του. Τον συνόδεψα στον ψυχίατρο και η διάγνωση ήταν βαριάς μορφής κατάθλιψη… Ιατρικά αυτή η κρίση αναφέρεται ως “διπολική διαταραχή”». Το γεγονός μάλιστα ότι ο Ανδρέας δεν εξεπλάγη από τη διάγνωση τον κάνει να πιστεύει ότι ήξερε από παλιά την ασθένειά του. Το περιβάλλον του όμως στο Καστρί προσπαθούσε επί μήνες να αποκρύψει ότι έχρηζε βοήθειας.

«Τον έβαζαν να παίζει μαζί τους χαρτιά για να τον απαλλάξουν από τη στενοχώρια του» γράφει στο βιβλίο , ενώ αποκαλύπτει στην «Καθημερινή» ότι επί έξι μήνες πήγαινε κάθε μέρα στο Καστρί για να του χορηγεί τη φαρμακευτική αγωγή, όπως πήγαινε και ο καθηγητής Κώστας Στεφανής για ψυχιατρική υποστήριξη.

(….)

Όσον αφορά τον Αλέξη Τσίπρα δηλώνει στην «Καθημερινή της Κυριακής»: «Αν ήταν λιγότερο αυθάδης, αγενής και απρεπής, θα ήταν καλύτερος. Ανησυχώ διότι ανήκει στους ανθρώπους που δεν διστάζουν να κάνουν τα πάντα για να κάνουν τον στόχο τους. Ξέροντας δε και πολλούς που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ τώρα που χάθηκε η εξουσία, τρέμω μήπως, λόγω του πάθους του αυτού του παιδιού να βρεθεί στην εξουσία, εξελιχθεί σε έναν από τους πολιτικούς που έκαναν μεγάλο κακό στον τόπο τους».

​

Για τον father Dokos στην ενορία του Parthenios
Kατηγορείται για κλεψιά πάνω από 110.000 δολλάρια
http://www.pokrov.org/rev-james-dokos-charged-with-church-theft-reaches-temporary-plea-bargain/
Rev. James Dokos, Charged with Church Theft, Reaches Temporary Plea Bargain

Author: Staff

Date Published: 02/12/2016

Publication: The National Herald

CHICAGO, IL – Rev. James Dokos, a Greek Orthodox priest who has been charged with stealing more than $110,000
from a $1.2 million trust fund that he oversaw at the Annunciation Greek Orthodox Church in Milwaukee, WI, tentatively
reached a plea bargain with prosecutors on February 10, the Chicago Tribune reported.

Κατρουγκάλεια

http://www.protagon.gr/epikairotita/metra-metra-oloi-44341053830

για τον υπουργό Εργασίας έρχεται στο φως ακόμη ένα θέμα που τον βγάζει… στη σέντρα. Οπως γράφει ο Βασίλης Χιώτης στο Βήμα της Κυριακής, ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Χριστόφορος Βερναρδάκης προωθεί στη Βουλή διάταξη νόμου, η οποία απαλλάσσει τους πέντε δημάρχους που είχαν αρνηθεί τον έλεγχο νομιμότητας των προσλήψεων μέσα στο 2015. Οι εν λόγω, γράφει Το Βήμα, είχαν αναθέσει την υπόθεση για νομική υπεράσπιση στο γραφείο των (πρωήν;) συνεργατών του κ. Κατρούγκαλου! Η σύγκρουση συμφερόντων αναμένεται να ανοίξει νέο γύρο αντιπαράθεσης, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να έχουν πάρει, ήδη, θέση… μάχης.

http://www.protagon.gr/scripta/editorial/44341053573-44341053573

Τα κατά συνθήκην ψεύδη για τους αγρότες

O Tσίπρας, όπως και οι προηγούμενοι, τους έδωσε άκριτα πολλές υποσχέσεις, που δεν μπορούν να γίνουν πράξη. Οι αγρότες πρέπει να καταλάβουν ότι η εποχή του «δεν πληρώνω τίποτα» έχει περάσει. Γιατί απλούστατα δεν μπορούν να πληρώνουν μόνο οι άλλοι
Γιώργος Καρελιάς

Την ώρα που μια ομάδα αγροτών έσπαγε τα τζάμια του υπουργείου Γεωργίας, ένας βουλευτής της αντιπολίτευσης είπε από το βήμα της Βουλής, απευθυνόμενος στους συναρμόδιους υπουργούς: «Δεν τρελάθηκαν ξαφνικά. Το κάνουν γιατί τους είπατε ψέματα» (εδώ). Και υπενθύμισε ότι ο Πρωθυπουργός «ανέβηκε στο τρακτέρ», ότι έδωσε πολλές υποσχέσεις και άλλα γνωστά.

Πράγματι, έτσι είναι. Και σε αυτό το θέμα η σημερινή κυβέρνηση θερίζει ό,τι έσπειρε: τα παχιά λόγια του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου, ότι εκείνοι θα προστάτευαν την «χειμαζόμενη αγροτιά», την οποία οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν «εξοντώσει».

Μόνο που ο βουλευτής της αντιπολίτευσης παρέλειψε να πει ότι ο Τσίπρας δεν έκανε κάτι πρωτότυπο. Εκανε ό,τι και οι αρχηγοί των παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Και ειδικά για το κόμμα του, τη ΝΔ, «ξέχασε» προφανώς ότι είχε υιοθετήσει το, παροιμιώδες πλέον, σύνθημα «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά» των «γαλάζιων» αγροτοπατέρων της Θεσσαλίας. Τα οποία λεφτά τους έδωσε η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, αλλά τώρα τα πληρώνουμε όλοι μαζί, αφού οι κουτόφραγκοι των Βρυξελλών το πήραν χαμπάρι και τα ζήτησαν πίσω. Με τις υγείες μας.

Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, επιδόθηκε, όπως και οι προηγούμενοι, στο σπορ των άκριτων υποσχέσεων και παθαίνει σήμερα ό,τι παθαίνει. Ομως, βλέπουμε ότι και τα περισσότερα κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης δεν έχουν βάλει μυαλό. Χαϊδεύουν τα αυτιά των αγροτών, κάνοντάς τους να πιστεύουν (;) ότι, αν έρθουν αυτοί στα πράγματα, θα ικανοποιήσουν όλα τα αιτήματά τους. Ειδικά η ΝΔ, που είναι δυνητικά η επόμενη κυβέρνηση, ζητεί από τη σημερινή κυβέρνηση να αποσύρει το σχέδιο για το Ασφαλιστικό, επειδή «η κοινωνία είναι απέναντι» (εδώ).

Γιατί πολιτεύονται έτσι όλοι αυτοί; «Είναι τα ψηφαλάκια, ψηφοφόρε», για να χρησιμοποιήσουμε μια παραλλαγή της πολυφορεμένης συνθηματικής φράσης. Παλιότερα υπήρχαν δυνατότητες να ικανοποιούνται πολλές από τις υποσχέσεις. Οι αγρότες έκλειναν τους δρόμους, οι κυβερνήσεις έδιναν τα λεφτά, που τότε υπήρχαν και το έργο παιζόταν κάθε χρόνο ή χρόνο παρά χρόνο. Τι θα γίνει τώρα, που δεν υπάρχουν οι ίδιες δυνατότητες;

Η λογική «κλείνω τους δρόμους, πάρτε τα όλα πίσω» είναι αδιέξοδη. Είναι αδιανόητο ο Πρωθυπουργός να τους καλεί σε διάλογο και ορισμένοι αγροτοσυνδικαλιστές να αρνούνται. Η τακτική του «εγώ δεν πληρώνω» δεν οδηγεί πουθενά

Ποιος θα βγει να πει, καθαρά και όχι με μισόλογα, μερικές απλές αλήθειες; Πότε θα σταματήσουν τα κατά συνθήκην ψεύδη; Ας δούμε μερικά από αυτά:

Οι πρώτες σκληρές αγροτικές κινητοποιήσεις, με τρακτέρ και κλείσιμο δρόμων, άρχισαν το 1996. Συμπλήρωσαν αισίως τα 20 χρόνια. Από τότε μέχρι σήμερα ακούμε συνθήματα του τύπου «οι αγρότες πεινάνε», «οι αγρότες ξεκληρίζονται», «δεν αντέχουν άλλο τα βάρβαρα μέτρα της ΕΟΚ» και τα παρόμοια.

Ποια είναι η αλήθεια; Οι αγρότες είναι η πιο ευνοημένη επαγγελματική ομάδα της Μεταπολίτευσης. Εννοείται του ιδιωτικού τομέα, γιατί στον κρατικό υπάρχουν πιο ευνοημένες. Η ενίσχυση του εισοδήματός τους -κυρίως μέσω των επιδοτήσεων- είναι συνεχής. Αυτό, άλλωστε, αποτυπώνεται και στην εντυπωσιακή αλλαγή της υπαίθρου χώρας σε όλους τους τομείς. Προσοχή, δεν μιλάμε για τους -λιγότερους- αγρότες των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών. Κι εκεί υπήρξε ενίσχυση και αύξηση εισοδήματος, αλλά σε μικρότερο βαθμό. Αλλά η εικόνα στις καλές περιοχές της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας, της Κρήτης, σε ορισμένες της Πελοποννήσου, έχει αλλάξει άρδην.

Ακόμα και κατά την περίοδο των έξι τελευταίων ετών της κρίσης, οι επιπτώσεις στον αγροτικό τομέα είναι σαφώς ηπιότερες, αν τις συγκρίνουμε, για παράδειγμα, με την καταστροφή που έχει επέλθει σε τομείς της ιδιωτικής οικονομίας, όπου η ανεργία σαρώνει, τα εισοδήματα έχουν συρρικνωθεί μέχρις εξαφανίσεως κτλ. Επιπλέον, οι αγρότες είναι η μόνη επαγγελματική ομάδα που ουσιαστικά δεν πληρώνει φόρους, πλην ελαχίστων περιπτώσεων (εδώ ορισμένα εντυπωσιακά στοιχεία). Το έχουν πει κατά καιρούς οι αρμόδιοι οι υπουργοί, το είπαν και οι σημερινοί του ΣΥΡΙΖΑ (εδώ) και ξεσηκώθηκε θύελλα. Είναι, όμως, η πεζή πραγματικότητα. Βεβαίως, άλλα έλεγαν όταν ήταν στην αντιπολίτευση (εδώ μια κυνική ομολογία).

Επομένως, τα διαχρονικά συνθήματα για «εξόντωση» των αγροτών εντάσσονται στα κατά συνθήκην ψεύδη.

Προλαβαίνω την ένσταση του καλόπιστου αναγνώστη: «Με όλα αυτά, θέλει να μας πεις ότι όλα είναι ρόδινα στον αγροτικό κόσμο;». Η απάντηση είναι απλή. Σε κανένα πεδίο της σημερινής ελληνικής οικονομικής δραστηριότητας (πλην, ίσως, του πεδίου των τουριστικών επιχειρήσεων), δεν είναι καλή η κατάσταση. Τα εισοδήματα (και) των αγροτών έχουν μειωθεί, το κόστος παραγωγής έχει αυξηθεί.

Ομως, πρέπει και ο χώρος αυτός να αναλάβει μέρος τους κόστους της κρίσης, στοιχειωδώς. Ο,τι του αναλογεί. Για παράδειγμα, είναι αδιανόητο ο μισθωτός και ο συνταξιούχος με εισόδημα από 10.000 ευρώ να πληρώνει φόρο και οι αγρότες, σε ποσοστό άνω του 90%, να δηλώνουν αστεία εισοδήματα (αυτό ισχύει και για μεγάλο μέρος των ελεύθερων επαγγελματιών) και να μην πληρώνουν τίποτα. Επίσης, είναι αδιανόητο το ταμείο τους, ο ΟΓΑ, να συνεχίσει να δίνει συντάξεις επιδοτούμενο, σε συντριπτικό ποσοστό, από τον κρατικό Προϋπολογισμό, δηλαδή από τα λεφτά των μισθωτών και των συνταξιούχων. Κάτι παραπάνω πρέπει να πληρώσουν και οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι του.

Ολα αυτά, ασφαλώς, έπρεπε να έχουν γίνει από χρόνια. Τότε που «λεφτά υπήρχαν». Αλλά τότε οι κυβερνήσεις χάιδευαν (και) τους αγρότες, για ψηφοθηρικούς λόγους. Σήμερα, που η κατάσταση έχει επιδεινωθεί, πολλοί αγρότες ασφαλώς δυσκολεύονται να ανταποκριθούν. Γι’ αυτό πρέπει να βρεθεί μια ισορροπία. Να μην πληρώσουν μεγάλη αύξηση ασφαλίστρων, η φορολογία τους να εξορθολογιστεί σε βάθος χρόνου.

Για να γίνουν αυτά, πρέπει να συζητήσουν με την κυβέρνηση. Η λογική «κλείνω τους δρόμους, πάρτε τα όλα πίσω» είναι αδιέξοδη. Είναι αδιανόητο ο Πρωθυπουργός-ο όποιος Πρωθυπουργός, σήμερα ο Τσίπρας, αύριο κάποιος άλλος- να τους καλεί σε διάλογο και ορισμένοι αγροτοσυνδικαλιστές να αρνούνται. Η τακτική του «εγώ δεν πληρώνω» δεν οδηγεί πουθενά. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να την αποδεχθεί. Οσο και να αυξήσει τη φορολογία στους μόνιμους αιμοδότες του Προϋπολογισμού, δεν θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα, αν οι άλλοι συνεχίζουν να πιστεύουν ότι θα έρθει ο επόμενος Πρωθυπουργός και θα ανοίξει το κουτί με τα δώρα. Τέτοιο δεν υπάρχει. Το τελευταίο το άνοιξε ο κ. Τσίπρας και βλέπουμε τι παθαίνει.

Οι αγρότες πρέπει να βοηθηθούν να συνεχίσουν να παράγουν με, κατά το δυνατόν, μείωση του κόστους παραγωγής. Αλλά πρέπει και αυτοί να αρχίσουν πλέον να αρχίσουν να συμβάλλουν στα δημόσια βάρη στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, όπως επιβάλλει το Σύνταγμα.

Διαφορετικά, όσα τζάμια του υπουργείου κι αν σπάσουν και όσες υποσχέσεις από ανεύθυνους πολιτικούς κι αν πάρουν, τα προβλήματά τους δεν θα λυθούν. Οι εποχές των παχιών αγελάδων πέρασαν, μαζί με τις υποσχέσεις. Για να ξανάρθουν, θέλει αυτογνωσία και δουλειά πολλή.

Εισπράχτηκε τίποτα;

http://www.koutipandoras.gr/article/137123/nikos-pappas-epiteloys-telos-amesa-apaitita-40-ekat-apo-ta-kanalia-deite-ti-hrostane

Νίκος Παππάς: Επιτέλους «τέλος» – Άμεσα απαιτητά 40 εκατ. από τα κανάλια – Δείτε τί χρωστάνε

02 Απριλίου

17:36

2015

308 σχόλια

40 εκατ. ευρώ κάνει απαιτητά ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς από τα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας αλλά και τα συνδρομητικά κανάλια. Πρόκειται για το τέλος του 2% που έπρεπε να καταβάλουν με βάση το τζίρο τους από το 2011 (αφορά τον ισολογισμό του 2010) ως σήμερα τα κανάλια αλλά οι προηγούμενες κυβέρνήσεις δεν έκαναν απαιτητά. Από τα 40 εκατ. τα 24 θα καταβληθούν από κανάλια και τα υπόλοιπα 16 από τα συνδρομητικά (OTE TV, Forthnet).

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2016/02/blog-post_15.html

Τέσσερις μήνες τώρα, η κίνηση Παππά να καθαιρέσει τρία μέλη του ΕΣΡ και ουσιαστικά να διαλύσει την Ανεξάρτητη Αρχή, χάρισε στους καναλάρχες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε πρόστιμα και άλλες διοικητικές κυρώσεις. Τα κανάλια αποχαλινώθηκαν, παραβιάζοντας τηλεοπτικούς χρόνους τηλετζόγου και διαφημίσεων, ενώ 296 εκκρεμείς προς εξέταση φάκελοι στο Συμβούλιο, αραχνιάζουν στα ντουλάπια του.

Οι πολιτικοί απατεώνες

Από τα γεννοφάσκια του ο Δραγασάκης ζητούσε απλή αναλογική.
Βαρεθήκαμε να διαβάζουμε για τις αρετές της στα αριστερά έντυπα, να ακούμε επαίνους γι’αυτήν από σύμπασα την Αριστερά, κάτι σαν πανάκεια την παρουσίαζαν ΟΛΟΙ τους. Τώρα ως κυβέρνηση του δίνεται η δυνατότητα να την προτείνει μαζί με το υπόλοιπο τσούρμο του ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα το ΒΗΜΑ έχει συνέντευξη με τον κύριο. Τον ρωτούν για τον εκλογικό νόμο.
Άλλα λόγια ν’αγαπιόμαστε, λέξη για αναλογική. Έτσι, χωρίς να νιώθει την ανάγκη να ψελλίσει κάποια δικαιολογία.
Μια πρόγευση των δημιουργικά ασαφών που λέει μπορούμε, μέχρι να κατέβει η συνέντευξη στο διαδίκτυο, να πάρουμε από παλιότερες υπεκφυγές του.

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=775393
Σταυρόπουλος Λάμπρος
Δραγασάκης: Μια μεταρρύθμιση θα πρέπει να πείσει και να εμπνεύσει

Η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού είναι όρος ύπαρξης, είπε στην Βουλή

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 09/02/2016 18:55

…………………………………
Και αναφερθείς στις προθέσεις της κυβέρνησης για αλλαγή του εκλογικού νόμου είπε: «Νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια -και σωστά- αυτή η λογική τίθεται σε αμφισβήτηση. Πρέπει να πω, επίσης, ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε μία αλλαγή αυτού του συστήματος, μετά, βέβαια, από πολιτικό διάλογο, ούτως ώστε να πάμε σε ένα πολιτικό σύστημα που θα υποχρεώνεται να αναζητά πιο αυθεντικούς τρόπους εκπροσώπησης της κοινωνίας και πιο ισχυρή κοινωνική βάση για τη διακυβέρνηση της χώρας παρά να αναζητά τεχνικά στοιχεία των εκλογικών νόμων».

http://www.protothema.gr/greece/article/551381/hania-agrotes-apekleisan-tin-eisodo-tou-ktiriou-tis-trapezas-ellados/

Ύψωσαν πανό

«Έξω οι Ρότσιλτ από την Ελλάδα»: Το πανό των αγροτών στα Χανιά στηνΤτΕ

08/02/2016

Τόσο χυδαίο θράσος!
Ας μάθουν οι κούταβλοι:

http://cohen.gr/new/articles/judaism/2858-2013-08-05-07-12-35
Τι κάνει τους Εβραίους τόσο πολύ έξυπνους;

Haaretz 2.8.2013
Του Manuel Trajtenberg*

Γιατί έγιναν οι Εβραίοι ένας λαός εμπόρων, τραπεζιτών, λογίων και ιατρών; Ένα καινούριο βιβλίο** δίνει μια υπερήφανη, πρωτότυπη απάντηση σ΄αυτό το μείζον ιστορικό ερώτημα.

Η διανοητική επιτυχία των Εβραίων στη σύγχρονη εποχή και η υπεροχή τους σε τομείς όπως το εμπόριο, η ιατρική και τα οικονομικά από την εποχή του Μεσαίωνα αποτελεί ένα από τα πλέον αινιγματικά μυστήρια στην μακραίωνη εβραϊκή ιστορία.

Οι Zvi Eckstein και Maristella Botticini υποστήριξαν στο νέο βιβλίο τους “The Chosen Few,” που πρόσφατα μεταφράστηκε στα Εβραϊκά από την Inga Michaeli ‏(στις εκδόσεις Tel Aviv University Press‏), μια επαναστατική θέση σχετικά με την ανάπτυξη του σχετικού πλεονεκτήματος των Εβραίων σε επαγγέλματα που απαιτούν παιδεία και εκπαίδευση: μετά την καταστροφή του Δεύτερου Ναού στην Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Ε., η επιβίωση της εβραϊκής θρησκείας απαιτούσε από κάθε ένα Εβραίο να μάθει να διαβάζει και να γράφει καθώς και να αποκτήσει ικανότητες πρόσληψης γνώσεων ενώ οποιοσδήποτε αποτύγχανε σ’ αυτό το εγχείρημα αφομοιωνόταν. Έτσι, υπό την πίεση της ανάγκης οι Εβραίοι βρέθηκαν να διαθέτουν ικανότητες που αποδείχτηκαν κρίσιμες για την οικονομική τους ανάπτυξη.

Από την εποχή της Βαβυλώνιας Αιχμαλωσίας, τον έκτο αι. Π.Κ.Ε. μέχρι την καταστροφή του Δεύτερου ναού, ο Ιουδαϊσμός βασιζόταν σε δύο πυλώνες: το τελετουργικό που λάμβανε χώρα στον Ναό και την ανάγνωση του γραπτού Νόμου. Μια μικρή ελίτ ιερέων διεύθυνε τον Ναού ενώ και η μελέτη του Νόμου ήταν προνόμιο πολύ λίγων. Η ρωμαϊκή κατάκτηση της Ιερουσαλήμ και η καταστροφή του Ναού μετέφερε αυτοστιγμεί “το κέντρο βάρους” από το ιερατείο της Ιερουσαλήμ στην αυξανόμενη κοινότητα ραββίνων και διανοουμένων, δηλ. από το beit hamikdash στο beit hamidrash (από τον Ναό στο θρησκευτικό σχολείο).

Με την απουσία ενός πραγματικού, απτού κέντρου λατρείας, η επιβίωση του Ιουδαϊσμού άρχισε να εξαρτάται από την ικανότητά του να αναπτύξει μια εναλλακτική που θα τον προσάρμοζε στις νέες, σκληρές συνθήκες. Το νέο θεμέλιο της εβραϊκής επιβίωσης από εδώ και στο εξής έγινε η ανάγνωση και η μελέτη του Νόμου από κάθε Εβραίο. Για να εξασφαλιστεί η συνέχεια, κάθε άντρας είχε το καθήκον να εφοδιάσει τους γιους του, από νεαρή ακόμη ηλικία, με την ικανότητα της ανάγνωσης και της γραφής. Αυτό το γεγονός αποτελούσε μια πραγματική επανάσταση σε έναν κόσμο όπου η πλειονότητα των κατοίκων ήσαν αναλφάβητοι.

Όλα αυτά είναι γνωστά σε όλους ωστόσο αυτό που είναι λιγότερο σαφές έχει να κάνει με τις απρόβλεπτες συνέπειες αυτής τις δραματικής εξέλιξης, τόσο για τον Ιουδαϊσμό όσο και για την αμοιβαία σχέση του με τους υποστηρικτές του και το περιβάλλον τους. Η ενστάλαξη των γραμμάτων και η διδασκαλία του Νόμου είχε ως αποτέλεσμα υψηλές δαπάνες (το βιβλίο περιέχει σχετικά και πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία τα οποία και αξιολογεί) όμως την ίδια περίοδο κατά τους πρώτους αιώνες μετά την καταστροφή του Δεύτερου Ναού, οι περισσότεροι Εβραίοι ασχολούνταν ακόμη με τη γεωργία και ζούσαν στην ανέχεια και σε σκληρές συνθήκες. Πώς θα μπορούσε ένας απλός Εβραίος γεωργός σε κάποιο χωριό της Γαλιλαίας του 200 Κ.Ε. να αντέξει το κόστος της μόρφωσης των γιων του; Και ποιο όφελος θα αποκόμιζε από αυτό;

Αυτό αποτέλεσε ένα κεντρικό υπαρξιακό δίλημμα που έκαιγε τους Εβραίους εκείνη την εποχή: να αντέξουν την οικονομική επιβάρυνση της μόρφωσης και έτσι να παραμείνουν στον Ιουδαϊσμό ή να επωφεληθούν από την άμεση εξοικονόμηση της δαπάνης τόσων χρημάτων και ως εκ τούτου να αποποιηθούν τον Ιουδαϊσμό. Απλή οικονομική συλλογιστική προβλέπει ότι μια τέτοια μοιραία απόφαση θα λαμβανόταν ανάλογα με τα ανάλογα προσωπικά πλεονεκτήματα και τις προσωπικές προτιμήσεις. Προφανώς, Εβραίοι με μικρή έλξη προς τη θρησκεία, ή με δυσκολία στην μάθηση, θα έμπαιναν στον πειρασμό να κάνουν λιγότερο δύσκολες επιλογές.

Με άλλες λέξεις, η κοινή λογική λέει ότι κάποιο τμήμα του εβραϊκού λαού θα αφομοιωνόταν και έτσι ο πληθυσμός θα μειωνόταν σταδιακά. Και όντως, την εποχή του Ταλμούντ (από τον τρίτο μέχρι τον έκτο αιώνα Κ.Ε.) έκανα την εμφάνισή τους δύο διαφορετικά σχήματα: από τη μία μεριά ενίσχυσε τον αλφαβητισμό στις εβραϊκές κοινότητες των οποίων η οικονομία βασιζόταν κατά κύριο λόγο στη γεωργία. Και από την άλλη υπήρξε μια αργός αλλά προφανής θρησκευτικός προσηλυτισμός (κατά κύριο λόγο προς τον χριστιανισμό) και μια επακόλουθη συρρίκνωση του εβραϊκού πληθυσμού, από 5,5 εκατομμύρια περίπου το 65 Κ.Ε. σε μόλις 1,2 εκατομμύρια το 650 Κ.Ε. Οι επιδημίες και οι σφαγές συνετέλεσαν επίσης σ’ αυτή τη μείωση ωστόσο αυτοί οι παράγοντες ευθύνεται μόνο για τη μείωση στο μισό του πληθυσμού.

Η συνάντηση με το Ισλάμ
Στα μέσα του έβδομου αιώνα συντελέστηκε και η ιστορική συνάντηση των Εβραίων και του ανερχόμενου εκείνη την εποχή Ισλάμ. Αυτή η συνάντηση έμελλε να ενισχύσει την επανάσταση του αλφαβητισμού που είχε τις ρίζες του εδώ και αιώνες ανάμεσα στους Εβραίους και τη διοχέτευσή του προς απρόβλεπτες κατευθύνσεις.. Η τεράστια μουσουλμανική αυτοκρατορία που δημιουργήθηκε μετά τον θάνατο του Μωάμεθ εκτεινόταν από την Ιβηρική Χερσόνησο μέχρι τη Ινδία και την Κίνα. Εντός της είχαν κυριαρχήσει όχι μόνο η θρησκεία του Ισλάμ αλλά και μια κυρίαρχη γλώσσα, η αραβική καθώς και νέοι θεσμοί και νόμοι. Το μέγεθος της αυτοκρατορίας οδήγησε στην ανάπτυξη πολλών νέων βιομηχανιών, καθώς το εμπόριο επεκτάθηκε και ιδρύθηκαν νέες πόλεις.

Το τρομακτικό κύμα παγκοσμιοποίησης και αστικοποίησης έδωσε το έναυσμα για την ολοένα αυξανόμενη ζήτηση επαγγελματιών με διανοητικές ικανότητες. Η επίδραση που είχαν αυτές οι αλλαγές πάνω στους Εβραίους υπήρξε δραματική: μεταξύ του 750 και του 900 Κ.Ε., σχεδόν όλοι οι Εβραίοι της Μεσοποταμίας και της Περσίας (περίπου το 75 τοις εκατό του παγκόσμιου εβραϊκού πληθυσμού της εποχής) εγκατέλειψαν τη γεωργία, μετακινήθηκαν στις μεγάλες πόλεις του Χαλιφάτου των Αββασιδών και άρχισαν να εξειδικεύονται σε επαγγέλματα που βασίζονταν στον αλφαβητισμό και την μόρφωση, επαγγέλματα πολύ επικερδέστερα από ό,τι η γεωργία. Αυτή η αλλαγή στην επαγγελματική δομή του εβραϊκού λαού επισυνέβη πριν επιβληθούν νομικοί περιορισμοί εις βάρος τους σε σχέση με την κατοχή γης.

Στο βιβλίο τους, οι Eckstein και Botticini καταλήγουν σε μια πρωτότυπη και περήφανη απάντηση στο μείζον ιστορικό ερώτημα γιατί οι Εβραίοι έγιναν ένας λαός λιανεμπόρων, μεγαλεμπόρων, μπακάληδων, τραπεζιτών, λογίων και γιατρών. Όχι εξαιτίας της επιβολής νομικών περιορισμών ή λόγω ανάγκης, όπως συμπεραίνουν στο βιβλίο τους, αλλά μάλλον χάρη σε ένα ξεκάθαρο, σχετικό πλεονέκτημα που απέκτησαν μέσα στους αιώνες ως αποτέλεσμα ενός τραυματικού γεγονότος –της καταστροφής του Δεύτερου Ναού- που οδήγησε σε μια προσπάθεια κληροδότησης του αλφαβητισμού σε κάθε Εβραίο. Αυτή η διαδικασία προετοίμασε τους Εβραίους να αναλάβουν θέσεις κλειδί εντός της ανερχόμενης οικονομίας της μουσουλμανικής αυτοκρατορίας, από τη στιγμή που τα προσόντα τους ήσαν κατάλληλα για τις ανάγκες ενός παγκοσμιοποιημένου κόσμου με ταχύτατα αυξανόμενο πληθυσμό.

Οι Εβραίοι, για να μιλήσουμε μεταφορικά, ξεκίνησαν να ανακαλύψουν την Αμερική της εποχής τους, μεταναστεύοντας σε περιοχές όπου οι ικανότητές τους ήσαν περιζήτητες, όπως στην Υεμένη, τη Συρία, την Αίγυπτο και τη Μαγκρέμπ και αργότερα στη Δυτική Ευρώπη. Το να ανήκουν σε μια συλλογικότητα με ισχυρή ταυτότητα τούς έδωσε τη δυνατότητα να υποστηρίξουν δια-περιφερειακούς δεσμούς ανεξαρτήτως τόπου διαμονής και να ενισχύσουν γραπτές συμφωνίες εκ του μακρόθεν, γεγονός πολύ διευκολυντικό στο εμπόριο.

Αυτό μπορεί να εξηγήσει την ιλιγγιώδη επιτυχία των Εβραίων σε επαγγέλματα σχετικά με τις αγορές, και το πιστωτικό εμπόριο. Τον 12ο και 13ο αι. ο δανεισμός χρημάτων αποτελούσε ένα τυπικό εβραϊκό επάγγελμα στην Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία και το κύριο επάγγελμα στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία και σε άλλες Δυτικοευρωπαϊκές χώρες.

Η ερμηνεία που προτείνεται εδώ αντιφάσκει προς την καθιερωμένη άποψη ότι οι Εβραίοι της Ευρώπης τον Μεσαίωνα εξειδικεύονταν στο δανεισμό χρημάτων επειδή εμποδιζόντουσαν από τη συμμετοχή στις επαγγελματικές συντεχνίες και εξαιτίας της απαγόρευσης σε χριστιανούς και μουσουλμάνους να δανείζουν με τόκο. Το βιβλίο «Οι Λίγοι Εκλεκτοί» υποστηρίζει ότι οι Εβραίοι της Δυτικής Ευρώπης εξειδικεύτηκαν πρόθυμα σ΄αυτό το επάγγελμα και στα τραπεζικά επειδή διέθεταν τις ενδεικνύμενες ικανότητες και τις προϋποθέσεις: την ικανότητα γραφής και ανάγνωσης, την μαθηματική δεξιότητα και τα θεσμικά μέσα για να ενισχύσουν τα συμβόλαια, το κεφάλαιο που είχε συγκεντρωθεί αρχικά από την εργασία τους ως εμπόρων και τεχνιτών και τα χωρίς προηγούμενο δίκτυα που τους επέτρεπαν να επικοινωνούν μεταξύ τους σε ολόκληρη της έκταση της Διασποράς.

Το τρίο ιστορικό γεγονός που είχε βαθιά επίδραση στον Ιουδαϊσμό ήταν οι μογγολική επιδρομή στη Μέση Ανατολή, κάτι στο οποίο δεν δίνεται μεγάλη έμφαση τουλάχιστον στα εβραϊκά ιστορικά εγχειρίδια. Οι Μογγόλοι εισέβαλαν στην Περσία και τη Μεσοποταμία το 1219. Η κατάκτηση έφτασε στο αποκορύφωμά της με την λεηλασία της Βαγδάτης το 1258. Έτσι κατέρρευσε η αστική και εμπορική οικονομία του Χαλιφάτου των Αββασιδών και η οικονομία της Μεσοποταμίας και της Περσίας υποχώρησε στο αγροτικό στάδιο που την χαρακτήριζε στο παρελθόν. Κατά συνέπεια, μεγάλο τμήμα του πληθυσμού των Εβραίων της Περσίας, της Μεσοποταμίας ακόμη και της Αιγύπτου και της Συρίας αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον Ιουδαϊσμό και να προσηλυτιστεί. Οι θρησκευτικοί κανόνες και ιδιαίτερα εκείνος ο κανόνας που ήθελε την μόρφωση των γιων, έγινα ακόμη μια φορά ένα αφόρητα ακριβό βάρος και έτσι ελάχιστοι Εβραίοι προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ.

Ως αποτέλεσμα αυτού, ο παγκόσμιος εβραϊκός πληθυσμός συρρικνώθηκε σε σημαντικό βαθμό και έφτασε σε άνευ προηγουμένου χαμηλό προς τα τέλη του 15ου αιώνα. Με άλλα λόγια, η ιστορία αποδεικνύει ότι οι ίδιοι μηχανισμοί που παρουσιάστηκαν εδώ θα μπορούσαν να λειτουργήσουν επίσης και προς την αντίθετη κατεύθυνση, εν είδει ενός εξωτερικού σοκ, σ΄αυτή την περίπτωση της μογγολικής κατάκτησης.

Οι Eckstein και Botticini αποδεικνύουν την ισχύ του συνδυασμού προοδευτικής οικονομικής σκέψης με την εις βάθος, αναλυτική ιστορική έρευνα. Πρόκειται για ένα ρηξικέλευθο, πρωτότυπο, διαφωτιστικό βιβλίο που ανοίγει ευρύτερους ορίζοντες, ένα βιβλίο που θα μπορούσε να αλλάξει την αντίληψή μας για τον εαυτό μας και τη θέση μας στο ιστορικό προσκήνιο. Ίσως μάλιστα μας βοηθήσει να μαντέψουμε τη μπορούμε να αναμένουμε από τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στον εβραϊκό κόσμο σήμερα.

* Ο καθηγητής Manuel Trajtenberg είναι οικονομολόγος. Υπήρξε επικεφαλής της επιτροπής που συγκροτήθηκε μετά το κύμα κοινωνικής διαμαρτυρίας του 2011.

**The Chosen Few: How Education Shaped Jewish History, 70-1492,” by Maristella Botticini and Zvi Eckstein, Princeton University Press, 344 pages, $34.95

http://www.haaretz.com/weekend/.premium-1.539425

http://anarxikostrapezitis.blogspot.gr/2012/03/blog-post_479.html
Πέμπτη, 29 Μαρτίου 2012
Τοκογλυφία τόσο παλιά όσο και ο άνθρωπος
…..
Ο τόκος κατά τον Μεσαίωνα θεωρούνταν από τη Χριστιανική Εκκλησία ως κάτι γενικά ανήθικο, ανεπίτρεπτο, αμαρτωλό.
Ο εβραϊκός νόμος επίσης απαγόρευε τη χορήγηση δανείων με τόκο. Όμως με την πάροδο του χρόνου η απαγόρευση αυτή θεωρήθηκε ότι αφορούσε τους ομοεθνείς και ότι δεν απέκλειε τα δάνεια με τόκο προς χριστιανούς.

Με το πέρασμα του χρόνου οι πεποιθήσεις αυτές ατόνησαν. Σήμερα ο έντοκος δανεισμός, ακόμα και η τοκογλυφία, αποτελούν πρακτικές περισσότερο ή λιγότερο συνήθεις στον χριστιανικό και τον ιουδαϊκό κόσμο.
Αντίθετα, στα ισλαμικά κράτη η τοκοφορία αντίκειται στους νόμους και στη θρησκεία. Οι τράπεζες λειτουργούν με ειδικό καθεστώς. Από αυτόν τον κανόνα τείνει να ξεφύγει σήμερα η Τουρκία λόγω του πληθωρισμού. Τα επιτόκια των εμπορικών τραπεζών εκτινάσσονται στο 12%.
Το λήμμα τοκογλύφος προέρχεται από τις λέξεις τόκος και γλύφος (=χαράσσω, σκαλίζω). Αναφέρεται περιγραφικά στη συνήθεια των τοκογλύφων να χαράσσουν με τη γλυφίδα πάνω στο ξύλινο τραπέζι τους τόκους με τους οποίους επιβάρυναν τους πελάτες τους.
Α’ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ
Η πρώτη απαγόρευση, αλλά μόνο για κληρικούς
Η απαγόρευση της τοκογλυφίας από την Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας αφορούσε μόνο τους κληρικούς. Τους επέτρεψε να δανείζουν με επιτόκιο όχι μεγαλύτερο του 1%. Επόμενες Οικουμενικές Σύνοδοι επέκτειναν την απαγόρευση και στους λαϊκούς.
Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία με την 3η Σύνοδο του Λατερανού όρισε ότι οι μετερχόμενοι τοκογλυφικές πρακτικές δεν μπορούν να μετέχουν στα Μυστήρια, ούτε να έχουν χριστιανική ταφή. Το 1311 ο Πάπας Κλήμης Ε’ ανήγαγε την τοκογλυφία σε αίρεση. Ο Πάπας Σίξτος Ε’ καταδίκασε την πρακτική της χρέωσης τόκου ως «απεχθή για τον Θεό και τον άνθρωπο, καταδικασμένη από τους ιερούς κανόνες και αντίθετη προς τη χριστιανική φιλανθρωπία».
Ο Θωμάς ο Ακινάτης θεωρούσε ότι οι τόκοι, πέραν του κεφαλαίου, παραβιάζουν την ισορροπία της ανταλλαγής και συνεπώς είναι άδικοι.
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
Οι Εβραίοι αναλαμβάνουν τα ηνία με την προτροπή των αρχόντων
Στη Μεσαιωνική Ευρώπη οι χρηματοπιστωτικές συναλλαγές ήταν, ως επί το πλείστον, έργο των Εβραίων.
Οι τοπικοί άρχοντες, η Εκκλησία και οι συντεχνίες εξοστράκισαν τους Ισραηλίτες από τα περισσότερα επαγγέλματα. Τους έσπρωξαν σε ασχολίες που θεωρούνταν κοινωνικά κατώτερες. Η πιο συνηθισμένη ήταν του σαράφη, που δεν είναι άλλος από τον αργυραμοιβό, τον ενεχυροδανειστή, τον δανειοδότη.
Το 1168 ο Φρειδερίκος Μπαρμπαρόσα και ο Ερρίκος Β’ συνήψαν συμμαχία για να διοργανώσουν Σταυροφορία εναντίον του Σαλαντίν, που είχε κυριεύσει τα Ιεροσόλυμα. Απαίτησαν από τους Εβραίους της Αγγλίας να χρηματοδοτήσουν την εκστρατεία με ποσό, που ισοδυναμούσε με το 1/4 της αγγλικής οικονομίας. Τέτοιο πλούτο είχαν συσσωρεύσει.
Πιστεύεται ότι ο Ααρών του Λίνκολν ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στη Βρετανία του 12ου αιώνα. Ο πλούτος του ενδεχομένως να ξεπερνούσε εκείνον του βασιλιά.
Στη διάρκεια των Σταυροφοριών ξέσπασαν αντισημιτικά πογκρόμ. Το 1290 διώχτηκαν όλοι οι Εβραίοι από τη χώρα. Στους περισσότερους επιτράπηκε να πάρουν μαζί τους μόνον όσα πράγματα μπορούσαν να μεταφέρουν. Από τότε και μέχρι το 1655 δεν υπάρχει καταγραφή Ισραηλιτών στην Αγγλία.
Το 1650 ένας ραβίνος, ηγέτης της ολλανδικής εβραϊκής κοινότητας, προσέγγισε τον Ολιβερ Κρόμγουελ με σκοπό την επανεγκατάσταση των ομοεθνών του στην Αγγλία. Η ηγεσία των Πουριτανών διχάστηκε. Τελικά μέχρι το 1690 περίπου 3.000 Εβραίοι κατοικούσαν πάλι στην Αγγλία.

[…] με τη Χ.Α. Μητροπολίτη Σπάρτης, την ίδια ώρα που αρνούνται να κηδέψουν κάποιον καλό άνθρωπο επειδή ο δεύτερος γάμος του ήταν πολιτικός […]

http://www.protagon.gr/scripta/editorial/44341054173-44341054173

Ο λαβύρινθος της δικής μας σιωπής

Μια χαρακτηριστική σκηνή από την πολυβραβευμένη ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Μεγαλέξανδρος»

Γιατί την ίδια στιγμή που άλλοι λαοί μαθαίνουν να διαχειρίζονται τις επώδυνες αλήθειες της ιστορίας τους, εμείς επιλέγουμε να ζούμε μέσα στους βολικούς μας μύθους;

Ανδρέας Ζαμπούκας

Η γερμανική ταινία «Ο λαβύρινθος της σιωπής» (Im Labyrinth des Schweigens) πραγματεύεται την προσπάθεια της εισαγγελίας της Φραγκφούρτης να οδηγήσει τους εγκληματίες του Αουσβιτς, στην ομώνυμη δίκη, το 1963. Μέχρι τότε, η σιωπή για τους Ναζί, απλωνόταν παντού στην Γερμανία και η νέα γενιά δεν είχε ιδέα για όσα είχαν συμβεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Μετά από αυτή τη δίκη, όλα αλλάζουν στην γερμανική κοινωνία. Και μέχρι σήμερα, συνεχίζεται, σε πολλά επίπεδα δημόσιου διαλόγου – όχι μόνο στην τέχνη- η «ψυχανάλυση» της γερμανικής συνείδησης, σχετικά με το Ολοκαύτωμα. Ο σημερινός Γερμανός, ακόμα αναρωτιέται ποιος πραγματικά είναι και κουβαλάει τις ενοχές του για το παρελθόν.

Σε έναν από τους αποκαλυπτικούς διαλόγους της ταινίας, ο αξιωματούχους της Εισαγγελίας ρωτάει τον γενναίο νεαρό εισαγγελέα Ράντμαν: «Tι επιδιώκετε επιτέλους; Θέλετε κάθε νέος Γερμανός να ρωτάει αν ο πατέρας του ήταν δολοφόνος;» και ο Ράντμαν απαντά: «Ναι, αυτό ακριβώς θέλω!».

Kαι τώρα σε μας. Πριν από λίγες μέρες ο καθηγητής Ρίχτερ, που είχε κατηγορηθεί για «προσβολή του κρητικού λαού» αθωώθηκε. Στην ουσία όμως, καταδικάστηκε ο αντιρατσιστικός νόμος που δίνει το δικαίωμα στον κάθε «πικραμένο» να εισπράξει τα εύσημα του «εθνοφρουρού». Αναφέρω την περίπτωση Ρίχτερ, όχι γιατί υπάρχει οποιαδήποτε σύγκριση με τα γεγονότα αλλά επειδή είναι ένα καλό δείγμα για το πώς λειτουργεί η δική μας συλλογική μνήμη στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου.

Όσο έβλεπα την γερμανική ταινία με απασχολούσε έντονα η δική μας σιωπή. Και ταυτόχρονα, η λυσσαλέα προσπάθεια να μην την διαταράσσει κανείς. Προφανώς, δεν έχουμε διαπράξει ολοκαύτωμα εναντίον λαών ούτε και έχουμε ξεκινήσει δύο παγκόσμιους πολέμους. Τα μεγέθη των δικών μας «εγκλημάτων», τουλάχιστον στην σύγχρονη ιστορία μας, δεν συγκρίνονται με αυτά των Γερμανών αλλά παραμένουν εγκλήματα. Και δυστυχώς, τα χειρότερα που έχουν συμβεί είναι μεταξύ μας και όχι εναντίον των άλλων.

Οσο αφήνουμε στο περιθώριο τις αλήθειες για να τραφούμε με ψέματα, τόσο περισσότερο θα υφιστάμεθα τους εθνικούς, τους πολιτικούς και τους οικονομικούς μας διασυρμούς

Θα αναφέρω μερικά για να καταλάβουμε τι εννοούμε. Από όλη μας την ιστορία, μιας και η εθνική μας ιδεολογία τη θέλει συνεχή και αδιαίρετη. Οι Αθηναίοι σφάζουν τους Μηλίους, ο Θεοδόσιος στο Βυζάντιο, τους Έλληνες, oι επαναστάτες τα γυναικόπαιδα στην Τριπολιτσά, ο ελληνικός στρατός καίει, βιάζει και σκοτώνει καθώς προχωράει προς το Σαγγάριο και στο τέλος εγκαταλείπει τους ομοεθνείς του στο έλεος των Τούρκων, οι Αριστεροί εξοντώνουν αθώους στον Εμφύλιο και θέλουν να διαμελίσουν την χώρα, οι Δεξιοί (Δερτιλής,Γρίβας, ΕΟΚΑ Β) ονειρεύονται εθνοκάθαρση των Τουρκοκυπρίων (πρόσφατα αποκαλύφθηκε ομαδικός τάφος 86 Τ/Κ στο χωριό Σανταλάρη).

Και δεν είναι μόνο οι αλήθειες των ιστορικών εγκλημάτων. Έχουμε κι άλλες σιωπές: σιωπούμε για το Ασφαλιστικό, για το Φορολογικό, για το Δημόσιο, για το Σκοπιανό, για τη διαφθορά στο ποδόσφαιρο, για τις λαμογιές του γείτονα, για τις δικές μας… , για όλα τα εκκωφαντικά σιωπηρά ψέματα που στοιχειώνουν ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.

Οι μύθοι μας είναι γεμάτοι από ήρωες-θύματα που πάντα, έχουν ανάγκη από την αμέριστη προστασία της μνήμης. Ζούμε συνεχώς με το «σύνδρομο του Λεωνίδα» που απολαμβάνει την μνημειώδη του ήττα στην αιωνιότητα. Ποιος ξέρει γιατί. Μπορεί στην πραγματικότητα, να φοβόμαστε την απόλαυση της υπεροχής, μπορεί και να απεχθανόμαστε την ευθύνη της ίδιας της νίκης.

Δεν είμαστε όμως τα θύματα. Έχουμε κερδίσει όλους τους πολέμους του 20ου αιώνα (Βαλκανικούς, Α΄& Β΄Παγκόσμιο) και βρεθήκαμε από το 1980 στο κλαμπ των πιο ισχυρών κρατών του κόσμου. Αλλά μετά από κάθε μεγάλη νίκη, διαπράτταμε και ένα μεγάλο έγκλημα (1915 Εθνικός Διχασμός, 1922 Μικρασιατική Καταστροφή, 1945 Εμφύλιος, 1964 διώξεις των Τουρκοκυπρίων μετά την πανηγυρική ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας).

Ο λαβύρινθος της δικιάς μας σιωπής είναι γεμάτος αδιέξοδα. Μεγαλώνουμε γενιές ανιστόρητων φοβισμένων Ελλήνων, ανέτοιμων να διαχειριστούν την μνήμη τους. Κι όσο αφήνουμε στο περιθώριο τις αλήθειες για να τραφούμε με ψέματα, τόσο περισσότερο θα υφιστάμεθα τους εθνικούς, τους πολιτικούς και τους οικονομικούς μας διασυρμούς.

Οι Γερμανοί –όποιοι κι αν είναι οι Γερμανοί- και πολλοί άλλοι λαοί αναζητούν συνεχώς τη ταυτότητά τους, Γι αυτό και ανανεώνουν και την συλλογική τους συνείδηση. Κάποτε δεν πρέπει να το κάνουμε κι εμείς;

http://fox40.com/2015/02/05/group-protests-convicted-priest-killers-parole-hearing/

binteo

http://www.santacruzsentinel.com/general-news/20150121/family-of-slain-santa-cruz-priest-oppose-killers-release

http://www.pravoslavie.ru/english/76726.htm

Family of slain Santa Cruz priest oppose killer’s release

Santa Cruz, January 22, 2015

Edward Bowman, convicted in the 1985 murder of the Greek Orthodox Priest John Karastamatis in Santa Cruz, listens to testimony in court in January 1988. (Dan Coyro — Santa Cruz Sentinel file)
Edward Bowman, convicted in the 1985 murder of the Greek Orthodox Priest John Karastamatis in Santa Cruz, listens to testimony in court in January 1988. (Dan Coyro — Santa Cruz Sentinel file)

A Santa Cruz man convicted of killing a Greek Orthodox priest at a Santa Cruz church in 1985 will face a parole hearing in early February, and the victim’s family is gathering signatures to oppose his release.

Edward Lee Bowman, now 67, pleaded no contest to first-degree murder in 1988 and was sentenced to 25 years to life in prison. The Feb. 5 hearing at the California Health Care Facility in Stockton will be the fourth time Bowman has been eligible for parole. Previous parole boards essentially said he lacked insight into his crime and continued to pose a public threat.

Santa Cruz County District Attorney Jeff Rosell said Wednesday that Bowman remains a threat because he hasn’t taken responsibility for his crime.

“He has absolutely no insight and we believe he remains dangerous,” said Rosell, who plans to argue against Edwards’ release. “He’s still being untruthful about what happened.”

The stakes may be higher this time because Gov. Jerry Brown’s administration has allowed the parole of 1,963 inmates with life sentences — which is more inmates allowed than the four previous governors combined, according to a recent Los Angeles Times report. Court orders related to crowded state prisons have eased stringent parole requirements, governors’ representatives have said.

Father John Karastamatis, 47, was born in Greece and came to Santa Cruz as a visiting priest. Sentinel archives described him as the heart of the Greek community in Santa Cruz and a vibrant man who helped establish Prophet Elias Greek Orthodox Church on Church Street in Santa Cruz.

On May 19, 1985 he unexpectedly encountered Anna Bowman, his volunteer secretary, and her husband, Edward Bowman burglarizing the church.

The Bowmans were armed with a knife and fish wacker, a club used by fishermen. They struggled with Karastamatis. Karastamatis was stabbed several times and beaten with the fish wacker. The Bowmans left him bleeding near the church’s office.

Foti Karastamatis, John Karastamatis’ son, found him dead hours later.

“He put up a fight for his life, and unfortunately he was overwhelmed,” Foti Karastamatis said this week.

He described his father as a “very loved man,” and a man of God.

“It’s just unbelievable what happened to him.”

Karastamatis’ homicide initially baffled investigators, but a probe eventually led to the Bowmans. When detectives arrived at their door on River Street in Santa Cruz in December 1985, Anna Bowman fired shots at police through the door. She fatally shot herself that night.

In 1988, a few weeks before Edward Bowman’s murder trial was set to begin, Bowman pleaded no contest in exchange for the prosecutor not seeking the death penalty or life in prison without the possibility of parole. Yet at his parole hearings, Bowman has not taken responsibility for the crime. He has said that Karastamatis fell on the knife that killed him.

Karastamatis’ family has asked people who oppose his release to send emails to the parole board at cdcrovsrsliferanalyst@cdcr.ca.gov. More information on the petition is on a Facebook page called Justice for Father John Karastamatis.

“When you walk into the hearing room and there’s stacks and stacks of petitions against his release, it’s a good feeling,” Foti Karastamatis said.

The parole hearings have brought up terrible memories for everyone, he said.

“I don’t know if it’s worse for us or for him,” he said, referring to Bowman. “He still won’t own up to what he did and why he did it.”

Santa Cruz Sentinel

Αυτό ακριβώς σκεπτόμαστε.
Να μιλάμε διαρκώς για τις σφαγές των Ελλήνων από τον Κεμάλ,
το πογκρόμ των Ελλήνων από την Πόλη το ’55,
τις απελάσεις των Ελλήνων από την Πόλη το ’64,
την εγκατάσταση 2000 Μουτζαχεντίν προσφάτως στην Αλβανία κ.τλ.
Με τούτα κι εκείνα φυσικά οι μαγικές παντούφλες φαντάζουν κάπως ορθολογικότερες!

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/02/edward-lee-bowman-1985-santa-cruz.html

Τετάρτη, 25 Φεβρουαρίου 2015

Ο Edward Lee Bowman που το 1985 δολοφόνησε με ειδεχθή τρόπο τον έλληνα ορθόδοξο ιερέα με καταγωγή από την Άνδρο τον π. Ιωάννη Καρασταμάτη γνωστό και ως νεομάρτυρα Ιωάννη της Santa Cruz αποφυλακίζεται με αναστολή. Ο ιερέας υπηρετούσε στην ελληνορθόδοξη εκκλησία του προφήτη Ηλία στην Καλιφόρνια.

Στον στυγερό δολοφόνο του Bowman είχε επιβληθεί μια ποινή κάθειρξης 25 ετών αλλά προβλέπεται να αποφυλακιστεί με αναστολή τον ερχόμενο Φεβρουάριο.Πρωτοδίκως θα του επιβαλόταν η θανατική ποινή αλλά παραδέχθηκε την ενοχή του και η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν τελικά 25 χρόνια.Τέσσερις φορές στο παρελθόν είχε κάνει αίτημα αποφυλάκισης αλλά απορρίφθηκε με το σκεπτικό ότι εξακολουθεί να αποτελεί δημόσιο κίνδυνο.Η οικογένεια του αδικοχαμένου ιερέα συλλέγει υπογραφές για να διαμαρτυρηθεί για την αποφυλάκιση του ανθρωπόμορφου κτήνους.Μάλιστα έχει φτιάξει και μια σχετική σελίδα στο fb γι αυτόν τον σκοπό “Justice for Father John Karastamatis”

http://www.orthodoxchristianity.net/forum/index.php?topic=54297.0

Fr. John Karastamatis: What Really Happened?

« on: October 16, 2013, 03:31:34 AM »

I’ve been researching the story of Fr. John Karastamatis, the Greek Orthodox Priest from Santa Cruz who was murdered back in 1985. And I know that there is very much controversy surrounding him, and much of it relates to the subject of Canonization. Anyhow, I’ve just been wondering, what really happened and should he be venerated as a Saint at all? Let alone be a «martyr»? For example, the information about him on Orthodox websites seems to conflict very much with what the police reports and newspaper articles from the time say. One such example is an Orthodox website says that there were three murderers and that two of them drank cobra venom to commit suicide and that they were Satanist Priests. The secular sources such as the police report say that there were only two murderers and that only one of them committed suicide, and it was with a .38 caliber gunshot. Likewise, there is nothing to support that they were Satanists–let alone «Satanist Priests.» In reality, they were parishioners at his Church. The only evidence I could see to even suggest possible Satanism is that they were both mentally ill. Maybe they had fantasies or bizarre visions that were Satanic, but saying that they were Satanist Priests when both of them were regular members of Fr. John’s Church–the woman even a secretary–seems like a huge stretch that isn’t sufficiently supported by evidence.

Likewise, was he really «martyred» because of his faith? AFAIK, the perpetrators have never given a motive for the murder, and the secular sources seem to contradict themselves on this part. Some say that they were attempting to rob the Church and Fr. John got in the way, some say that the Church was not robbed at all, and some say that the murder was rooted in a hatred of Fr. John’s Orthodoxy. Likewise, another contradiction is that the Orthodox sources say that his blood was used to write Satanic imagery on the wall of the Church, whereas the police reports say that «the Church was not vandalized» during the murder. A vandalism involving Satanic imagery did occur, but it was months before the murder of Fr. John, and there is no evidence that the perpetrators were the same people who killed Fr. John. I see lots of holes, contradictions, and inconsistencies in this story. Even Fr. John’s son commented on one of the Orthodox sites that the article was greatly misinformed and wrong on many points.

So what exactly happened here and what is the case with Fr. John Karastamatis? Some Orthodox circles venerate him as a Saint, but is there sufficient evidence and cause to regard him as such? I honestly don’t think he was really martyred. He was a good man nonetheless, but a martyr? The evidence is very sketchy. And the awesome details surrounding it seem like myth. If the Church can’t get a story right about an event that happened barely 30 years ago, who’s to say that our stories about Saints going back over 1,000 years also aren’t sketchy or false?G

Google μετάφραση

Έχω ερευνήσει την ιστορία του Fr. Ιωάννης Καρασταμάτης, έλληνας ορθόδοξος ιερέας από Σάντα Κρουζ ο οποίος δολοφονήθηκε πίσω στο 1985. Και ξέρω ότι υπάρχει πολύ μεγάλη διαμάχη γύρω από αυτόν, και πολλά από αυτά σχετίζεται με το θέμα της αγιοποίηση. Εν πάση περιπτώσει, έχω αναρωτηθεί τι πραγματικά συνέβη και θα πρέπει αυτός να λατρεύεται ως Άγιος; Πόσο μάλλον να είναι ένας «μάρτυρας»; Για παράδειγμα, οι πληροφορίες γι ‘αυτόν στην Ορθόδοξη ιστοσελίδες φαίνεται να έρχονται σε σύγκρουση πάρα πολύ με αυτό που οι εκθέσεις της αστυνομίας και άρθρα εφημερίδων που λένε. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι μια ορθόδοξη ιστοσελίδα αναφέρει ότι υπήρχαν τρεις δολοφόνοι και ότι δύο από αυτούς έπιναν κόμπρα δηλητήριο για να αυτοκτονήσει και ότι ήταν σατανικοί Ιερείς. Οι κοσμικές πηγές, όπως η έκθεση της αστυνομίας λένε ότι υπήρχαν μόνο δύο δολοφόνους και ότι μόνο ένας από αυτούς αυτοκτόνησε, και ήταν με μια πιστολιά .38 διαμετρήματος. Ομοίως, δεν υπάρχει τίποτα για να υποστηρίξει ότι ήταν σατανιστές – «. Satanist Ιερείς» πόσο μάλλον Στην πραγματικότητα, ήταν ενορίτες στην εκκλησία του. Η μόνη απόδειξη που θα μπορούσα να δω να προτείνω ακόμη δυνατό σατανισμό είναι ότι ήταν τόσο ψυχικά άρρωστος. Ίσως είχαν φαντασιώσεις ή περίεργες οράματα που ήταν σατανική, αλλά λέγοντας ότι ήταν Satanist Ιερείς όταν και οι δύο από αυτούς ήταν τακτικά μέλη του Fr. Εκκλησία του Ιωάννη – η γυναίκα ακόμη και γραμματέας του – φαίνεται σαν μια τεράστια έκταση που δεν υποστηρίζεται επαρκώς από αποδεικτικά στοιχεία.

Ομοίως, ήταν πραγματικά «μαρτύρησε» εξαιτίας της πίστης του; AFAIK, οι δράστες δεν έχουν ποτέ δοθεί ένα κίνητρο για τη δολοφονία, και οι κοσμικές πηγές φαίνεται να έρχονται σε αντίθεση με τον εαυτό τους σε αυτό το μέρος. Μερικοί λένε ότι προσπαθούσαν να ληστέψει την Εκκλησία και Fr. Ο John πήρε με τον τρόπο, κάποιοι λένε ότι η Εκκλησία δεν έκλεψαν καθόλου, και μερικοί λένε ότι η δολοφονία είχε τις ρίζες του σε ένα μίσος του Fr. Ιωάννη Ορθοδοξία. Ομοίως, μια άλλη αντίφαση είναι ότι οι Ορθόδοξες πηγές λένε ότι το αίμα του χρησιμοποιήθηκε για να γράψει σατανικές εικόνες στον τοίχο της εκκλησίας, ενώ οι εκθέσεις της αστυνομίας λένε ότι «η Εκκλησία δεν υπέστη βανδαλισμούς» κατά τη διάρκεια της δολοφονίας. Ένα βανδαλισμών που αφορούν σατανικές εικόνες έκαναν να συμβεί, αλλά ήταν μήνες πριν από τη δολοφονία του Fr. John, και δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι οι δράστες ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που σκοτώθηκαν Fr. Γιάννης. Βλέπω πολλές τρύπες, αντιφάσεις και ανακολουθίες σε αυτή την ιστορία. Ακόμη και Fr. Ο γιος του Ιωάννη σχολίασε μία από τις Ορθόδοξες περιοχές που το άρθρο αυτό σε μεγάλο βαθμό παραπληροφόρηση και λάθος σε πολλά σημεία.

Έτσι τι ακριβώς συνέβη εδώ και τι συμβαίνει με το Fr. Ιωάννης Καρασταμάτης; Μερικοί Ορθόδοξοι κύκλοι τον προσκυνήσουν ως Άγιος, αλλά είναι επαρκή αποδεικτικά στοιχεία υπάρχουν και να προκαλέσει με τον θεωρούν ως τέτοια; Ειλικρινά δεν νομίζω ότι ήταν πραγματικά μαρτύρησε. Ήταν ένας καλός άνθρωπος, ωστόσο, αλλά ένας μάρτυρας; Τα στοιχεία είναι πολύ ατελής. Και οι φοβερό λεπτομέρειες γύρω από αυτό φαίνεται σαν μύθος. Αν η Εκκλησία δεν μπορεί να πάρει μια σωστή ιστορία για ένα γεγονός που συνέβη μόλις πριν από 30 χρόνια, ποιος μπορεί να πει ότι οι ιστορίες μας για Αγίων πηγαίνει πίσω πάνω από 1.000 χρόνια, επίσης, δεν είναι ατελής ή λάθος;

http://www.orthodoxchristianity.net/forum/index.php?topic=54297.0

Re: Fr. John Karastamatis: What Really Happened?

« Reply #1 on: October 16, 2013, 05:55:08 AM »

Quote from: JamesR on October 16, 2013, 03:31:34 AM

If the Church can’t get a story right about an event that happened barely 30 years ago, who’s to say that our stories about Saints going back over 1,000 years also aren’t sketchy or false?
I understand what you’re saying and it would indeed be best to sort the matter of the good presbyter’s death before any thought of glorification be entertained but did you have to include this line? Seems like an unnecessary amount of doubt-mongering to me.

Mετάφραση
Re: Fr. Ιωάννης Καρασταμάτης: Τι συνέβη πραγματικά;
«Απάντηση # 1 στις: 16 Οκτωβρίου 2013, 5:55:08 μμ»
Παράθεση από: JamesR στις 16 Οκτωβρίου, 2013 3:31:34 AM
Αν η Εκκλησία δεν μπορεί να πάρει μια σωστή ιστορία για ένα γεγονός που συνέβη μόλις πριν από 30 χρόνια, ποιος μπορεί να πει ότι οι ιστορίες των Αγίων που πηγαίνουν πίσω πάνω από 1.000 χρόνια, επίσης, δεν είναι ατελείς ή λανθασμένες;

Aπάντηση

Καταλαβαίνω τι λέτε και μάλιστα θα ήταν καλύτερο να μελετηθεί το θέμα του θανάτου του καλού πρεσβύτερου πριν να διαλυθεί οποιαδήποτε σκέψη αγιοποίησης, αλλά ήταν ανάγκη να συμπεριλάβετε αυτή τη γραμμή; Φαίνεται σαν να αντιτάσσετε σε μένα μια περιττή ποσότητα αμφιβολίας

http://eineken.pblogs.gr/2009/09/508492.html

Πηγή: «Προστάτες» άγιοι

Όταν ξεκίνησα να συνθέσω αυτό το θέμα, ήθελα καταρχάς να καταδείξω το βλακώδες του όλου πράγματος που ονομάζεται «προστασίες αγίων». Στην πορεία της αναζήτησής μου, όμως, διαπίστωσα ότι το θέμα είναι πολύ πιο ιλαρό απ’ ότι νόμιζα, ή για να το θέσω ακόμα καλύτερα, κωμικοτραγικό. Κωμικό αν αναλογιστεί κανείς την «γκάμα» των «προστασιών» που έχουν σκαρφιστεί διαχρονικά οι «νταβαντζήδες» της ανθρώπινης ύπαρξης και σκέψης για να είναι «αγκιστρωμένοι» πάνω σε κάθε έκφανση της ζωής των αφελών πιστών και τραγικό αν αναλογιστεί κανείς, τι είναι σε θέση να πιστέψει ο ανθρώπινος νους. Και φυσικά αυτή η τυφλή πίστη, μετατρέπεται ενίοτε και σε «φράγκα» που καταλήγουν στο «φιλόπτωχο» ταμείο του «προστάτη» αγίου και της Εκκλησίας της «αγάπης».

Διότι αγαπητέ αναγνώστη, δύσκολα θα μπορέσει να αποφύγει το μειδίαμα κάποιος όταν διαβάσει ότι υπάρχει προστάτης άγιος (ή όσιος) των αλκοολικών (προσπαθώ ακόμα να καταλάβω, από τι τον προστατεύει), ή άγιος προστάτης των όρχεων και της κοίλης, ή ακόμα ακόμα και προστάτης άγιος για το …;ψαροκόκκαλο που στέκεται στο λαιμό!

Η βιομηχανία αγιοποιήσεων και προστασιών της Εκκλησίας, κάνει τον κατάλογο των προστατών αγίων και οσίων, εξαιρετικά μακρύ (σχεδόν όλοι, έχουν αναλάβει και μια «εργολαβία», ενώ αρκετοί, περισσότερες της μιας! σε άλλες περιπτώσεις δε, μία προστασία την αναλαμβάνουν πολλοί «προστάτες» άγιοι), γεγονός που καθιστά σχεδόν αδύνατη την αναφορά σε όλους αυτούς που μας «φυλάνε» και μας προστατεύουν σε κάθε τομέα της ζωής μας. Οι περισσότεροι «προστάτες» άγιοι οφείλουν την ιδιότητα αυτή -του προστάτου- που τους έχει προσάψει η Εκκλησία, σε κάποια ενασχόληση ή επάγγελμα που άσκησαν κατά την διάρκεια του βίου τους, ή και σε άσχετα γεγονότα που συνδέθηκαν με την «αγιότητά» τους και τα οποία επί τα πλείστα υπερβαίνουν τα όρια της φαιδρότητας και της ακατάσχετης τερατολογίας.

Όσιος Αγάπιος Προστάτης των δραπετών
Ήταν μοναχός από το Άγιο Όρος, της περιοχής Βατοπεδίου. Ο όσιος ασκήτευε όταν Αγαρηνοί πειρατές τον συνέλαβαν και τον πούλησαν σκλάβο σε έναν πλούσιο συμπατριώτη τους. Ο Όσιος πέρασε πολύ άσχημα στην σκλαβιά του. Ήταν αλυσοδεμένος συνεχώς και ο κύριός του τον χρησιμοποιούσε σε πολύ βαριές δουλειές. Κάποια στιγμή ο Όσιος κατάφερε να δραπετεύσει. Επέστρεψε στο Άγιο Όρος και πήγε να βρει τον Γέροντα που είχε για Πνευματικό. Ο Γέροντας τον μάλωσε που δραπέτευσε και του είπε πως πρέπει να επιστρέψει στον κύριό του. Ο Αγάπιος ξαναγύρισε στον Αγαρηνό, του διηγήθηκε τα πάντα και του ζήτησε συγγνώμη που δραπέτευσε. Ο Αγαρηνός και οι δύο υιοί του θαύμασαν την υπακοή του Αγάπιου και αφού του έδωσαν την ελευθερία του, του ζήτησαν να τους πάρει μαζί του στο Άγιο Όρος ως συνοδεία. Οι Αγαρηνοί βαπτίσθηκαν και μόνασαν μαζί με τον Αγάπιο.
[Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να μην νομίσετε ότι μόνο στην τηλεόραση γίνονται αυτά]

Απόστολος Ονήσιμος Προστάτης των φυλακισμένων
Ο Ονήσιμος ήταν δούλος ενός χριστιανού άρχοντα, του Φιλήμονα. Απέδρασε όμως από αυτόν και πήγε στην Ρώμη. Εκεί συνάντησε τον Απόστολο Παύλο, που τον δίδαξε, τον βάπτισε χριστιανό και τον έστειλε πίσω στον Φιλήμονα όχι σαν δούλο, αλλά ως φίλο και αδελφό.
[Όπως καταλάβετε, μιλάμε για την μετουσίωση του πνεύματος της αγάπης: χριστιανοί=ελεύθεροι, εθνικοί=δούλοι]

Ιερομάρτυρας Πέτρος Προστάτης των δεσμοφυλάκων
Όταν συνελήφθη ο ιερέας Ανανίας και επειδή ομολόγησε τον Χριστό και γκρέμισε δια της προσευχής τα είδωλα, ο Μάξιμος διέταξε και τον μαστίγωσαν ανελέητα και έκαψαν τις πλευρές του με πυρωμένα σουβλιά. Έπειτα επάνω στα κομμένα μέλη του, έριξαν ξύδι και αλάτι. Μετά από αυτά τον έβαλαν στη φυλακή, όπου δια θαύματος, μέρες ολόκληρες, τρεφόταν από τον Θεό. Το θαύμα αυτό είλκυσε στην πίστη του Χριστού, τον δεσμοφύλακα Πέτρο και άλλους επτά στρατιώτες, τους οποίους, μαζί με τον Ανανία, ο ηγεμόνας έπνιξε στη θάλασσα.
[Μήπως υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα εδώ με τους δύο προηγούμενους «προστάτες»;]

Άγιος Στυλιανός Για να «στυλώσεις» …;
Τιμάται και ως γιατρός ανίατων ασθενειών. Όταν πέθαινε το παιδί ενός ζευγαριού, οι μητέρες ζωγράφιζαν την εικόνα του αγίου να κρατά ένα βρέφος και τον επικαλούνταν. Αμέσως οι μητέρες «στυλώνονταν», συλλάμβαναν και γεννούσαν άλλο παιδί. Αλλά και άρρωστα παιδιά μετά την επίκληση του αγίου γίνονται καλά (στυλώνονται). Ιδιαίτερα προστατεύει τα νόθα παιδιά λόγω σχετικού θαύματος: Κάποτε οι χωριανοί κυνηγούσαν να πάρουν το παιδί που γέννησε παράνομα μία γυναίκα. Ο άγιος έκρυψε το βρέφος μέσα στη μακριά γενειάδα του και έτσι γλίτωσε από τους διώκτες του.
[Που είχε φτάσει η «επιστήμη» κάποτε…]

Άγιος Ευστράτιος Για καλή στράτα …;
Γεννήθηκε στην Ταρσία και στα είκοσι χρόνια του έγινε μοναχός στη μονή των Αυγάρων, στον Όλυμπο. Χάριν του ονόματός του, ο άγιος Ευστράτιος, είναι εκείνος στον οποίο απευθύνονται για να βοηθήσει στη στράτα, δηλαδή στο έγκαιρο και σωστό περπάτημα των μωρών.
[Βρήκε επιτέλους απάντηση η απορία που είχα ανέκαθεν για τη φράση «στράτα, στρατούλα» που λένε στα μωρά]

Βλάσιος ο Ιερομάρτυρας Για τα ψαροκόκκαλα …;
Ήταν Επίσκοπος Σεβαστείας τον 4ο αιώνα. Ο άγιος Βλάσιος θεωρείται θεραπευτής των ασθενειών που σχετίζονται με το λαιμό εξ αιτίας του τρόπου που θανατώθηκε αλλά και επειδή, σύμφωνα με την παράδοση, είχε σώσει ένα παιδί που κόντευε να πνιγεί από ψαροκόκαλο που είχε σφηνωθεί στο λαρύγγι του. Ο άγιος έκανε το σημείο του σταυρού πάνω στον λαιμό του παιδιού και αμέσως το κόκκαλο βγήκε, γι’ αυτό και στην ημέρα της εορτής του, όσοι έχουν πρόβλημα στον λάρυγγα σταυρώνονται με δυο κεριά σε σχήμα «Χ».
[Τώρα ξέρετε τι να κάνετε, αν σας καθίσει κανένα ψαροκόκκαλο στο λαιμό]

Άγιος Ακίνδυνος Για κάθε κίνδυνο …;
Έζησε στην Περσία επί εποχής Μεγάλου Κωνσταντίνου, όπου μαζί με τον Πηγάσιο και τον Ανεμπόδιστο δίδασκαν τον Χριστιανισμό στους Πέρσες. Συνελήφθησαν από τον ηγεμόνα Σαβώριο, τους έριξαν στην θάλασσα μέσα σε ένα σάκο από όπου βγήκαν σώοι και το γεγονός προκάλεσε τον προσηλυτισμό του συγκλητικού Ελπιδοφόρου και άλλων. Τελικά τους έκαψαν σε καμίνι, μαζί με άλλους πιστούς και η μνήμη των τεσσάρων, μαζί με του Αφθόνιο οποίος επίσης προσηλυτίσθηκε, γιορτάζεται την ίδια ημέρα (2 Νοεμβρίου). Ο άγιος Ακίνδυνος πιστεύεται ότι προφυλάσσει τα παιδιά από κινδύνους.
[Άσχετο, αλλά το όνομα «Ακίνδυνος», μου έφερε αυθόρμητα στο μυαλό τον γνωστό τηλεοπτικό «Ακάλυπτο»]

Άγιος Μάμας Προστάτης των υιοθετημένων παιδιών και …;γονέων
Οι χριστιανοί γονείς του πέθαναν στη φυλακή. Αυτός είχε την τύχη και υιοθετήθηκε από μια πλούσια χριστιανή. Επειδή ο άγιος τη φώναζε συνέχεια «μάμα μάμα», τον ονόμασε Μάμα. Θεωρείται προστάτης των υιοθετημένων παιδιών αλλά και των θετών γονέων. Είναι προστάτης επίσης των Βυζαντινών Απελατών, των φρουρών των συνόρων, των παλικαριών, των κλεφτών και των γενναίων, ενώ θεωρείται και προστάτης των τσοπάνηδων και των κοπαδιών.
[Ε ρε τι άλλο θα ακούσουμε…]

Άγιος Αρτέμιος Προστάτης της Αστυνομίας, της κοίλης και των …;όρχεων
Οι περισσότεροι ίσως γνωρίζουν τον Άγιο Αρτέμιο, λόγω του ότι είναι ο «προστάτης» της Ελληνικής Αστυνομίας. Ελάχιστοι όμως γνωρίζουν ότι είναι «προστάτης» της κοίλης και (κρατηθείτε!) των …;όρχεων! Ο Αρτέμιος είχε ειδικότητα στη θαυματουργή θεραπεία νόσων που αφορούσαν τα «δίδυμα»!
Διαβάζουμε χαρακτηριστικά στον Συναξαριστή του Άγιου Νικόδημου του Αγιορείτου:
«Άξιον δε είναι να προσθέσωμεν εδώ και μερικών θαυ­μάτων τού αγίου διήγησιν άνθρωπος τις έχων τα δίδυμά του πολλά εξογκωμένα από το σπάσημον, έπηγεν εις τόν ναόν του αγίου Αρτεμίου κλαίων και ζητών την ιατρείαν. Εκείτετο λοιπόν ο ασθενής εις το μέσον του ναού επάνω είς στρώμα, και ολίγον υπνώσας, βλέπει τόν άγιον Άρτέμιον εις τόν ύπνον του λέγοντα αύτο, δείξον μου το πάθος σου, ό δε έδει­ξε τόν τόπον, όπου είχε τό πάθος. Τότε ό άγιος κύφας (έσκυψε) και πιάσας επιτήδεια μέ τάς δύο του χείρας τό σπάσιμον τών διδύμων του, έσφιγξεν αυτά όσον έδύνατο, ό δέ ασθενής πονήσας μεγάλως και φωνάξας τό, ούαί μοι, έξύπνησε και εύρε τόν ε­αυτόν του υγιή δοξάζων τόν θεόν και τόν άγιον».
[Τώρα θα φταίνε οι διάφοροι κακεντρεχείς αν κάνουν συνειρμούς όπως…«αστυνομία»…«αρχίδια»;…]

Άγιος Θεόδωρος ο Συκεώτης Προστάτης των εξώγαμων παιδιών και των ανύπανδρων μητέρων
Καρπός αμαρτωλής σχέσης ενός βασιλικού ταχυδρόμου και μιας νεαρής κοπέλας, της Μαρίας. Ο πατέρας του εγκατέλειψε την μητέρα του και ο Θεόδωρος μεγάλωσε σαν νόθο. Ευτυχώς η μητέρα του συνήλθε, συνειδητοποίησε την αμαρτία της, ανέλαβε την υποχρέωσή της και αφιερώθηκε αποκλειστικά στη σωστή ανατροφή του μικρού Θεοδώρου. Αξιώθηκε να δει τον υιό της μεγάλο πνευματικό άνδρα, στην υπηρεσία της Εκκλησίας.
[Φανταστείτε να μην έμπαινε στην «υπηρεσία» της Εκκλησίας, τι θα έγραφαν τώρα γι’ αυτόν και τη μάνα του…]

Άγιος Χριστόφορος Προστάτης των ταξιδιωτών, των οδηγών και της «ταρίφας»
Ο άγιος παρουσιάζεται να μεταφέρει στους ώμους του παιδιά όπου τους περνά έναν χείμαρρο. Γι’ αυτό προστατεύει τους αυτοκινητιστές (ταξί κ.λπ.) αλλά και κάθε είδους ταξιδευτές, επιβάτες και μη. Και οι μεταφορείς επικαλούνται συχνά την προστασία του. Λέγεται πως ο άγιος (που ήταν άσχημος και σωματώδης) κάποτε ρώτησε έναν ερημίτη, πώς να αγιάσει! Αυτός του είπε να κάνει νηστεία και προσευχή. «Εγώ δεν ξέρω από προσευχές και να νηστέψω μου είναι δύσκολο», απάντησε ο Χριστόφορος. «Τότε διάθεσε την δύναμή σου στον Χριστό και σε όποιον τη χρειάζεται», του απάντησε ο σοφός ερημίτης. Ο Χριστόφορος διάλεξε ένα ορμητικό ποτάμι, εγκαταστάθηκε στην όχθη του και όποιος διαβάτης ήθελε να περάσει το ποτάμι, τον έπαιρνε στον ώμο του και τον περνούσε απέναντι. Κάποτε εμφανίστηκε στην όχθη του αγριεμένου ποταμού ένα μοναχικό παιδί. Ο μετέπειτα άγιος προσφέρθηκε να το περάσει απέναντι. Το ανέβασε στον ώμο του, όμως με έκπληξη διαπίστωσε ότι το παιδί ήταν πολύ βαρύ. «Όλο τον κόσμο να κουβαλούσα δεν θα ήταν τόσο βαρύς», είπε ο άγιος. «Δεν κουβαλάς μόνο όλον τον κόσμο, αλλά και τον Πλάστη του!», απάντησε το παιδί, που δεν ήταν άλλο από τον ίδιο τον Κύριο. Ο άγιος μπορεί να θεωρηθεί και προστάτης των «άσχημων», γι’ αυτό και παρουσιάζεται πολλές φορές σκυλόμορφος.
[Ο «προστάτης» πάντως φαίνεται να μεροληπτεί ανάμεσα σε ταξιτζήδες και επιβάτες…]

Όσιος Άμμωνας Προστάτης των «ελευθέρων ηθών» γυναικών
Ο Όσιος Άμμωνας έζησε και έδρασε την εποχή του Μεγάλου Αντωνίου. Λέγεται ότι έφθασε σε τέτοια ύψη αγιότητας και απάθειας, που όχι μόνο δεν απαντούσε στους υβριστές τους, αλλά προσευχόταν γι’ αυτούς. Τους ευλογούσε και πολλές φορές τους βοηθούσε κιόλας. Οι υβριστές και οι συκοφάντες του ήταν πολλοί, γιατί ο Άμμωνας είχε αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής του να βοηθά τις παραστρατημένες γυναίκες, τις αμαρτωλές και τις πόρνες να επανέρχονται στο σωστό δρόμο.
[Καλά, καλά… Ξέρω τι σκέφτεστε τώρα. Ε εντάξει… Να μην ανταμειφθεί κι αυτός για τον κόπο του…κάπως;]

Οσία Ξένη της Πετρουπόλεως Προστάτιδα των αλκοολικών
Βοηθάει τους αλκοολικούς, ενώ είναι και προστάτις κατά των συζυγικών ερίδων που προκαλεί το αλκοόλ.
[Πως ακριβώς τους βοηθάει ρε παιδιά; Επιμένω στην ερώτηση!]

Μεγαλομάρτυρας Τρύφων Ο προστάτης των αμπελιών
Προστατεύει αγροκτήματα, κήπους, αμπέλια, θεραπεύει νόσους και αποδιώκει δαιμόνια. Έχει διασωθεί ξορκισμός στο όνομά του αγίου, όπου στρέφεται κατά των εντόμων που καταστρέφουν τα αμπέλια, τους κήπους, τα μποστάνια και γενικότερα τα χωράφια. Σε αυτόν τον ξορκισμό, φέρεται ο άγιος να διατάζει τα έντομα να πάνε σε τόπο άνυδρο και ακαλλιέργητο, γιατί διαφορετικά, με την επίκληση του Θεού, θα στείλει στρουθιά (σπουργίτια) να τα αφανίσουν. Την ημέρα της εορτής του, κανείς αμπελουργός δεν πάει στο αμπέλι του, ούτε κάνει αγροτικές δουλειές, γιατί πιστεύεται ότι μεγάλο κακό θα βρει αυτόν, τα αμπέλια του και τα παιδιά του.
[Γι’ αυτό σας λέω… Μην ξοδεύεστε σε εντομοκτόνα. Αφού έχουμε τον άγιο…]

Όσιος Σεραφείμ, ο εν Λειβαδεία Ο «οικολόγος» προστάτης
Προστάτης των κήπων, των αγρών, των σπαρτών, των σταφιδαμπέλων και εν γένει των δένδρων και των φυτών.
[Αυτόν πως και δεν τον βάλαν σε κανένα ψηφοδέλτιο οι «Οικολόγοι-Πράσινοι»;]

Αγία Βαρβάρα Η προστάτιδα του Πυροβολικού
Η αγία Βαρβάρα ήταν το μοναδικό παιδί του πλούσιου Έλληνα εθνικού Διόσκουρου, Σατράπη της Νικομήδειας και γεννήθηκε στην Ηλιούπολη της Συρίας το 218 μ.Χ. Μέσω του Ωριγένη και του Βαλεντινιανού ασπάστηκε το Χριστιανισμό σε νεαρή ηλικία. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την οργή του πατέρα της, ο οποίος μετήλθε κάθε διαθέσιμου μέσου, συμπεριλαμβανομένων και των βασανισμών, για να τη μεταπείσει. Βρισκόμενος μπροστά στην υπερήφανη και άτσαλη στάση της, την παράδωσε στο διοικητή της Επαρχίας, Μαρκιανό, για να την τιμωρήσει. Ο τελευταίος την υπέβαλλε σε βασανιστήρια και μαρτύρια, γι’ αυτό το λόγο και ονομάστηκε Μεγαλομάρτυρας. Τελικά, την αποκεφάλισε ο ίδιος της ο πατέρας (235 μ.Χ) «ταις πατρικαίς χειρσίν τω πατρικώ ξίφει τελειώσιν δέχεται», όπως λέει ο βιογράφος Συμεών. Κατά την παράδοση, ενώ απομακρυνόταν από τη σφαγμένη κόρη του, η Θεία Δίκη, με τη μορφή κεραυνού, κατέκαψε το δήμιο-πατέρα. Τον τιμωρό αυτό κεραυνό συμβολίζουν τα πυρά του Πυροβολικού. Η Αγία Βαρβάρα καθιερώθηκε ως προστάτιδα του Πυροβολικού το 1829 και στις 4 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους γιορτάστηκε το γεγονός στο νεοσύστατο στρατόπεδο του Πυροβολικού, οπότε και προσφέρθηκαν στους επισκέπτες οι από τότε πατροπαράδοτοι λουκουμάδες με κονιάκ.

Προστάτες άγιοι με «ειδικές» ικανότητες και «προστασίες»
Φανούριος μεγαλομάρτυς: Βοηθάει για την εύρεση απολεσθέντων αντικειμένων.
Θεόδωρος μεγαλομάρτυς, ο Τήρων: Προστάτης κατά των εκζεμάτων, βοηθάει για την ανεύρεση απολεσθέντων προσώπων.
Σώζων μάρτυς: Διασώζει από δεινών και συμφορών.
Όσιοι Ανδρόνικος και Αθανασία: Προστάτες της συζυγικής εγκράτειας.
Παύλος οσιομάρτυς, ο εκ Καλαβρύτων: Προστάτης ενοικιαστών.
Οσία Δωροθέα: Προστάτιδα της μη …;παραμόρφωσης του προσώπου.
Μαρκιανός όσιος, ο πρεσβύτερος: Προστάτης πασχόντων και πτωχών, βοηθάει κατά την ανοικοδόμηση ναών.
Ιωάννης όσιος, ο Δαμασκηνός: Προστάτης κρατικών αξιωματούχων και πολιτικών.
Ελευθέριος ιερομάρτυς: Ελευθερώνει τις εγκύους και τους φυλακισμένους και προστατεύει από άγρια θηρία.
[Ουδέν σχόλιον…]

Άγιοι «πολυπροστάτες»
Άγιος Νικόλαος: Κάποτε ο άγιος αναχώρησε με ένα αιγυπτιακό καράβι για να επισκεφτεί τα Ιεροσόλυμα και τον Πανάγιο Τάφο. Στη μέση του ταξιδιού ξέσπασε φουρτούνα και το καράβι ήταν έτοιμο να βουλιάξει. Ο άγιος τότε προσευχήθηκε στον Κύριο και ο άνεμος σταμάτησε, ενώ ένας ναύτης που έπεσε από το κατάρτι και σκοτώθηκε αναστήθηκε μετά από τις προσευχές του αγίου. Επιστρέφοντας από τα Ιεροσόλυμα, ο κόσμος του επιφύλαξε θερμή υποδοχή και μετά από θεϊκό όραμα έγινε Μητροπολίτης των Μύρων. Είναι ο προστάτης άγιος των θαλασσινών, των αρτοποιών, των ταξιδιωτών, των παιδιών, των θυμάτων δικαστικών πλανών και των ενεχυροδανειστών και εμπόρων.

Απόστολος Ιωάννης, ο Θεολόγος: Προστάτης κατά των παθήσεων της γλώσσας και της καρδιάς, προστάτης κατά της βραδυγλωσσίας και της τραυλότητας, των οιδημάτων, των αϋπνιών, των εγκαυμάτων, του χαλαζιού, προστάτης της καλλιέργειας τριανταφυλλιών.

Ιερομάρτυρας Χαράλαμπος: Προστάτης κατά των στομαχικών και δυσεντερικών ενοχλήσεων, λοιμωδών νόσων, κατά των λυπηρών σκέψεων και διαλογισμών, πανούκλας, προστάτης κοπαδιών και βοσκών, δένδρων και προστάτης των μαρμαράδων.
[Ε, αυτοί τουλάχιστον κυκλοφορούν σε…οικονομική συσκευασία για πολλές χρήσεις]

Προστάτες άγιοι «διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν»
Ακολουθεί ένας κατάλογος, με ονόματα αγίων που θεωρούνται προστάτεςθεραπευτές. Τι να τι κάνεις την επιστήμη, όταν η Εκκλησία διαθέτει ένα τέτοιο «βαρύ πυροβολικό»; (αφήστε που καλύπτει όλα τα «ταμεία») …;

1. Ανίατες ασθένειες: Άγιοι Ανάργυροι, Οσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, Άγιος Εφραίμ, Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος, Άγιος Νεκτάριος, Άγιος Παντελεήμων, Όσιος Σαμψών.
2. Αρθριτικά Ρευματισμοί: Αγία Βαρβάρα, Άγιος Γεώργιος, Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Άγιοι Ανάργυροι, Κοσμάς και Δαμιανός.
3. Γονιμότητα: Αγία Άννα, Αγία Δόμνα, Οσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, Άγιος Ευθύμιος, Αγία Μαρίνα, Άγιος Νεκτάριος, Όσιος Ρωμανός.
4. Γυναικολογικά προβλήματα: Οσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Αγία Λουκία, Αγία Μαρίνα, Αγία Βερονίκη η αιμορροούσα.
5. Δερματικά: Αγία Βαρβάρα, Αγία Θέκλα, Αγία Μαύρα, Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ, Άγιος Σπυρίδων, Άγιος Συμεών, Άγιος Τιμόθεος.
6. Δηλητηριάσεις: Αγία Αναστασία, Άγιος Δονάτος ο Επίσκοπος.
7. Εγκυμοσύνη: Αγία Μαρίνα, Αγία Βαρβάρα, Άγιοι Σαράντα, Όσιος Στυλιανός, Άγιος Συμεών, Άγιος Τρύφων.
8. Εγχειρήσεις Ακρωτηριασμός: Άγιος Γεώργιος, Άγιος Δημήτριος, Αγία Λουκία, Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος.
9. Ενίσχυση Προστασία: Άγιος Βασίλειος, Άγιος Ιωάννης ο Νηστευτής, Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη, Οσία Μαρκέλλα, Οσία Ματρώνα, Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ, Μύρων ο Θαυματουργός.
10. Επιδημίες: Όσιος Αλέξιος, Άγιος Βησσαρίων (πανούκλα), Άγιος Δημήτριος, Άγιος Ρηγίνος (ελονοσία), Άγιος Σπυρίδων (χολέρα), Άγιος Χαράλαμπος (πανούκλα).
11. Επιληψία: Άγιος Ελευθέριος, Αγία Μαρίνα, Άγιος Ρηγίνος.
12. Καρδιολογικά: Άγιος Ελευθέριος, Άγιος Ιγνάτιος.
13. Καρκίνος: Αγία Αγάθη (μαστός), Άγιοι Ανάργυροι, Άγιος Εφραίμ, Άγιος Πατάπιος, Άγιοι Ραφαήλ (Νικόλαος και Ειρήνη), Άγιος Σάββας, Άγιος Παρθένιος.
14. Κήλη: Άγιος Αρτέμιος
15. Λοιμώδη νοσήματα: Αγία Βαρβάρα (ευλογιά), Άγιος Βησσαρίων (πανούκλα), Όσιος Δαβίδ, Άγιος Δονάτος ο Επίσκοπος, Προφήτης Ελισαίος (λύσσα), Όσιος Ζωτικός (λέπρα), Προφήτης Ηλίας (λέπρα), Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος (ελονοσία), Άγιος Ρηγίνος (ελονοσία), Άγιος Σπυρίδων (χολέρα).
16. Οφθαλμολογικά: Άγιος Ανανίας, Άγιος Αρτέμιος, Αγία Λουκία, Αγία Παρασκευή, Άγιος Παντελεήμων, Άγιος Σπυρίδων, Αγία Φωτεινή, Άγιος Άνθιμος ο νέος, Άγιος Φιλήμωνας ο μουσικός.
17. Παιδιατρικά: Άγιος Αιμιλιανός (προβλήματα ομιλίας), Άγιος Ακίνδυνος (γενικοί κίνδυνοι), Προφήτης Άμως (ασθενικά παιδιά), Άγιος Γεώργιος, Όσιος Ευστράτιος, Άγιος Θεόδωρος ο στρατηλάτης, Άγιος Κήρυκος (κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις), Αγία Μαρίνα (για ασθενικά παιδιά, και εξανθήματα), Άγιοι Ραφαήλ (Νικόλαος και Ειρήνη) (σοβαρές νόσοι).
18. Προστασία σε ταξίδια: Όσιος Ευστράτιος (οδοιπόρους), Άγιος Νικόλαος (ναυτικούς), Άγιος Χριστόφορος (οδηγούς).
19. Στοματικές παθήσεις: Άγιος Αντίπας.
20. Σωματικές αναπηρίες: Άγιος Εφραίμ, Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος, Άγιος Παντελεήμων, Άγιος Σπυρίδων, Άγιος Χριστόφορος.
21. Τοκετός: Αγία Δόμνα, Άγιος Ελευθέριος, Άγιος Τρύφων, Άγιος Φανούριος.
22. Ψυχοπαθολογικά: Άγιος Αντώνιος, Άγιος Αθανάσιος, Άγιος Αρτέμιος, Άγιος Γεράσιμος, Αγία Θέκλα, Όσιος Θεόδουλος ο σαλός, Ευαγγελιστής Ιωάννης, Ευαγγελιστής Λουκάς, Άγιοι Κυπριανός και Ιουστίνα, Όσιος Αναστάσιος ο Ναυπλιώτης.
23. Ωτορινολαρυγγολογικά: Άγιος Βλάσσιος (λαιμό), Άγιος Ιάκωβος (κώφωση), Άγιοι Ανάργυροι Κύρος και Ιωάννης (λαιμό), Άγιος Σπυρίδων (αυτιά), Άγιος Αββακούμ (αυτιά), Ζαχαρίας (κωφαλαλία).
[Προστάτης κατά της βλακείας δεν υπάρχει; Σιγά μην κάνει τέτοιο σφάλμα η Εκκλησία!]

Πηγές

synaxaristis.googlepages.com | eortologio.gr | saint.gr | oasigr.5.forumer.com | typos.com.cy

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=444281
Έντυπη Έκδοση
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

ΟΤΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΕΙΚΟΝΙΣΜΑΤΑ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ

Αγριοι και δολοφόνοι

Είναι συνήθως αυτοκράτορες, επίσκοποι ή πατριάρχες και γυναίκες σύζυγοι ή μητέρες αυτοκρατόρων που εξαγόρασαν την αγιοποίησή τους με «υπηρεσίες», όπως δωρεές, ανέγερση εκκλησιών, ευνοϊκούς νόμους

Του ΝΙΚΟΥ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ο Μέγας Κωνσταντίνος είναι ένας κατά συρροήν δολοφόνος αφού σκότωσε γαμπρό, γιο, εγγονό και τη σύζυγό του μαζί με χιλιάδες θύματα στους πολέμους του. Ο Μέγας Θεοδόσιος βαρύνεται ανάμεσα σε άλλα και με τη Σφαγή του Ιππόδρομου στη Θεσσαλονίκη το 590 μ.Χ. με επτά έως δεκαπέντε χιλιάδες θύματα, όταν μεταξύ των άλλων απαγόρευσε την ομοφυλοφιλία.

Πολλές αγίες, όπως η Ειρήνη η Αθηναία, έχουν σκοτώσει ακόμα και τα παιδιά τους, αλλά έγιναν εικονίσματα. Ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα με μια άλλη σφαγή τριάντα πέντε χιλιάδων στη Στάση του Νίκα είναι επίσης άγιοι. Ακόμα και ο Κύριλλος, ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας της Υπατίας που κομμάτιασαν και έκαψαν «χριστιανοί παρακρατικοί» στην Αλεξάνδρεια.
Αλλοι είναι άγιοι με το σπαθί τους, όπως ο Νικηφόρος Φωκάς που έσφαζε αλλά στο όνομα του Κυρίου. Φυσικά υπάρχουν και… καλοί άγιοι, όπως είναι οι χιλιάδες μάρτυρες, αλλά όπως στη Γη έτσι και στον Παράδεισο δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Η αγιοποίηση εγκληματιών πολέμου και «βασανιστών» την εποχή του χριστιανικού «Ιερού Πολέμου» δεν γίνεται δεκτή πάντα από το πλήθος που ξεχωρίζει τους καλούς και τους… κακούς αγίους. Μάλλον κανένας δεν ασχολείται με τον Αγιο Πορφύριο ή τον Αγιο Μεθόδιο και δεκάδες άλλους αγίους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που δεν θα διστάσουν πολλές φορές να ξεθάψουν τα κόκαλα των αντιπάλων τους για να τα αναθεματίσουν, να τα μαστιγώσουν και να τα κάψουν.

Η αναγνώριση των αγίων στην αρχή είχε τοπικό χαρακτήρα. Αρκούσε η αναγραφή των αγίων στα μαρτυρολόγια – αγιολόγια, μηνολόγια. Αλλες φορές γινόταν με συνοδική πράξη της Εκκλησίας. Οι προϋποθέσεις κατά τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Νεκτάριο ήταν «Ορθοδοξία άμωμος, αρετή και πίστις μέχρις αίματος και η παρά Θεού επίδειξις σημείων υπερφυών τε και θαυμάτων».

Η «αγιοποίηση» από τη ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία του εκτελεσθέντος από τους μπολσεβίκους τσάρου Νικολάου Β’ της δυναστείας των Ρομανόφ δημιούργησε πολλά ερωτήματα. Η αγιοποίηση του Αγίου Νεκταρίου, σαράντα χρόνια μετά το θάνατό του το 1961, προκάλεσε σχόλια και αντιδράσεις. Ποιος αποφασίζει για το ποιος είναι άγιος;

Πολύ συχνά η αγιοποίηση συνδέεται και με άλλα θέματα, όπως το παγκάρι, καθώς η αξία του αγίου είναι ανεβασμένη. Ο περίφημος μητροπολίτης Αττικής Παντελεήμων -που βρέθηκε πάμπλουτος στη φυλακή- ενεπλάκη σε διαμάχη με τις μοναχές του γυναικείου μοναστηριού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Νέα Μάκρη. Το θέμα δεν ήταν η διαχείριση των λειψάνων του θαυματουργού Οσίου Εφραίμ. Ηταν τα έσοδα από τον οβολό των πιστών που προσέρχονται αθρόως καθημερινά στο μοναστήρι προκειμένου να προσκυνήσουν τα λείψανα που αποκαλύφθηκαν έπειτα από όραμα που είδε η άλλοτε ηγουμένη του μοναστηριού.
Ο Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος, ο Ιλλυριός είναι ο κτίστης της Κωνσταντινούπολης – Νέας Ρώμης. Οταν θέσπισε ως αργία την Κυριακή την αφιέρωσε στον Ηλιο. Ο πεθερός του Μαξιμιανός, που προσπάθησε να δολοφονήσει τον Κωνσταντίνο ενώ εκείνος κοιμόταν, συνελήφθη και λίγο καιρό αργότερα βρέθηκε απαγχονισμένος στο δωμάτιό του. Ο Κωνσταντίνος υποστήριζε σταθερά ότι ο πεθερός του αυτοκτόνησε, ενώ ο Μαξέντιος, ο γιος του Μαξιμιανού, κατηγορούσε τον Κωνσταντίνο για το θάνατο του πατέρα του. Το γιο του τον σκότωσε επειδή πίστευε ότι έχει σχέση με τη μητριά του Φαύστα την οποία με συμβουλή της επίσης Αγίας Ελένης -μητέρας του- δολοφόνησε πετώντας την σε καυτό νερό στα λουτρά. Υστερα σκότωσε το γαμπρό του Μαξιμίνο και τον αντίπαλό του Λικίνιο που είχε καταφύγει ικέτης στη Θεσσαλονίκη.

Το βασικό επιχείρημα των θεωρητικών της Εκκλησίας, που τον τιμά ως άγιο, είναι πως τα εγκλήματά του τα έκανε ως ειδωλολάτρης. Αλλά είχε δει το περίφημο όραμα που τον οδήγησε στο χριστιανισμό -από διώκτης του στο πλάι του Διοκλητιανού- όταν ανέσυρε το πτώμα του Μαξέντιου από τον Τίβερη, το αποκεφάλισε και το κάρφωσε σε ένα παλούκι για να το περιφέρει στους δρόμους της Ρώμης. Ο Μαξέντιος ήταν ο αδελφός της γυναίκας του Φαύστας.

Το περίφημο διάταγμα των Μεδιολάνων, που προέβλεπε ανεξιθρησκία και σταματούσε τους διωγμούς των χριστιανών, υπογράφηκε το 313 μ.Χ. Ο Λικίνιος -που ήταν γαμπρός του- νικήθηκε το 325 μ.Χ. από τον Κωνσταντίνο και το γιο του Κρίσπο. Χάρη στην κόρη του Κωνσταντία, την οποία είχε παντρέψει δεκαοκτάχρονη ακόμη με τον 45άχρονο αντίπαλό του, αρχικά χάρισε στον Λικίνιο τη ζωή του. Στη συνέχεια διέταξε την εκτέλεσή του. Μαζί με το γαμπρό του εκτέλεσε και τον εντεκάχρονο γιο του Λικινιανό.

Πέθανε το 337 και η Ρωμαϊκή Σύγκλητος τον θεοποίησε, ενώ η Εκκλησία τον ονόμασε άγιο, μέγα και ισαπόστολο. Είχε διώξει χριστιανούς -«αρειανούς»- και είχε συλήσει αρχαίους ναούς κι αγάλματα αφαιρώντας το χρυσάφι κα το ασήμι. Η μνήμη του με τη μητέρα του Αγία Ελένη γιορτάζεται στις 21 Μαΐου. Η Καθολική Εκκλησία δεν τον αναγνωρίζει ως άγιο.

Η μητέρα του Κωνσταντίνου ήταν κόρη ξενοδόχου από το Δράπανο Βιθυνίας. Παντρεύτηκε τον ερωτευμένο μαζί της Ιλλυριό αξιωματικό Κωνστάντιο Χλωρό. Μερικές πηγές την αναφέρουν ως «κοινή γυναίκα» που εργαζόταν σε πανδοχείο.

Μετά το γάμο της ακολούθησε το σύζυγό της στις εκστρατείες και το 274, στη σημερινή Νίσσα της Σερβίας, η Ελένη γέννησε το γιο τους, Κωνσταντίνο. Ο γάμος οδηγήθηκε τελικά σε διαζύγιο και ο Κωνσταντίνος μετά το θάνατο του πατέρα του ανακηρύσσεται από τους στρατιώτες στο Γιορκ της Μεγάλης Βρετανίας Καίσαρας. Η μητέρα του ανακηρύσσεται Αυγούστα.

Οι αλλεπάλληλοι φόνοι -γιου, εγγονού, γαμπρού, νύφης- έγιναν με τη συμμετοχή της, αλλά εκείνη έγινε χριστιανή μετά τα εξήντα κι ασχολήθηκε με τη φιλανθρωπία χτίζοντας πτωχοκομεία, νοσοκομεία, ορφανοτροφεία. Το ταξίδι της στην Παλαιστίνη, οι ανασκαφές εκεί και οι πολλές εκκλησίες που έχει χτίσει στην Κύπρο, την Πάρο και τα Ιεροσόλυμα μαζί με την ανεύρεση του Τίμιου Ξύλου την έχουν μυθοποιήσει ως ισαπόστολο και αγία.

Οι ιστορικοί διατηρούν επιφυλάξεις για την ανεύρεση του Τίμιου Σταυρού. Ο Ευσέβιος δεν αναφέρει την ανακάλυψη και ο άγιος Κύριλλος, πατριάρχης Ιεροσολύμων, περιγράφει ότι ο Τίμιος Σταυρός βρίσκεται στα Ιεροσόλυμα το 351 μ.Χ., ενώ η Αγία Ελένη πέθανε το 331 μ.Χ. και δεν αναφέρει ποιος τον βρήκε.

Η Εκατονταπυλιανή χτίστηκε αργότερα από τον Ιουστινιανό, αν και υπήρχε εκεί ένα εκκλησάκι από την Αγία Ελένη. Η κυπριακή θρησκευτική παράδοση θέλει την Ελένη να παγιδεύει σε λάκκο σαράντα διαβόλους και να χτίζει η ίδια εκκλησία στο όνομά της. Μια άλλη εκκλησία στη μονή Τιμίου Σταυρού υπήρχε ήδη όταν έφτασε στην Κύπρο η Ελένη, αλλά αποδίδεται σ’ αυτήν επειδή άφησε ένα κομμάτι από το ιερό σχοινί με το οποίο είχαν δέσει τον Χριστό πάνω στο Σταυρό.

Οι δολοφονίες του εγγονού της του Κρίσπου, της νύφης της Φαύστας ξεχάστηκαν. Μερικοί λένε πως η μία από αυτές, της Φαύστας, έγινε κατ’ εντολήν της ενώ άλλοι εξετάζουν αν ήταν τότε στη Ρώμη ή όχι. Τα κίνητρά της και η προσχώρηση του γιου της στο χριστιανισμό δεν θεωρούνται από όλους ευγενή και αθώα. Η νέα θρησκεία εξελίσσεται σε μια θρησκευτική βιομηχανία, στην οποία η Αγία Ελένη διαπρέπει ως χορηγός και όχι για την αρετή της.

Η Καθολική Εκκλησία δεν δέχεται τον δολοφόνο αυτοκράτορα ως άγιο, αλλά η Ελένη γιορτάζεται ως αγία στις 18 Αυγούστου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία την τιμά μαζί με το γιο της στις 21 Μαΐου.

Τα χρόνια της χριστιανικής τζιχάντ
Για τριακόσια χρόνια η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία συνταράσσεται από τον Ιερό Πόλεμο που άρχισε ουσιαστικά όταν ο Θεοδόσιος καθιέρωσε το «θρίαμβο της ορθοδοξίας» και επέβαλε ως επίσημη υποχρεωτική θρησκεία το χριστιανισμό με τη Δευτέρα Οικουμενική Σύνοδο.

Οι ναοί γκρεμίστηκαν, οι «μάγοι», «μάντεις», ιερείς και «φιλόσοφοι» κάηκαν ζωντανοί μαζί με βιβλία τους. Οι παραβάτες τιμωρούνται με αποκεφαλισμό. Οσοι δεν δέχονται την υποχρεωτική χριστιανική θρησκεία εξορίζονται, στραγγαλίζονται ή -ο φιλόσοφος Σιμωνίδης- καίγονται ζωντανοί.

Το 380 ο Φλάβιος Θεοδόσιος απαγόρευσε -επί ποινή θανάτου- όλες τις άλλες θρησκείες πλην της χριστιανικής. Μοναχοί καίνε και γκρεμίζουν ναούς, πυρπολούν αρχαία ιερά και βιβλία, λιντσάρουν υπόπτους. Τα Ελευσίνια Μυστήρια απαγορεύτηκαν όπως και οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ποτάμια αίμα κυλάνε σε όλη τη μεγάλη αυτοκρατορία. Η Σφαγή του Ιππόδρομου που ακολούθησε τέλειωσε με δεκαπέντε χιλιάδες κατακρεουργημένα σώματα.

Ο Ιουστινιανός έκλεισε την Ακαδημία των Αθηνών. Η νομοθεσία του προβλέπει να κατασπαράσσονται από θηρία, να καίγονται στην πυρά, να σταυρώνονται ή να ξεσκίζονται με σιδερόνυχα οι καταγινόμενοι την «μαντικήν» και την «ειδωλολατρίαν». Η Ιατρική απαγορεύεται ως «γνώση διαβόλου». Τα συγγράμματα καίγονται υπέρ της αφαίμαξης και των εξορκισμών. Οσοι μελετούν Μαθηματικά καταδικάζονται σε θάνατο. Και η βάπτιση είναι υποχρεωτική.

Οι ποινές είναι αποκεφαλισμός, πυρά, λιθοβολισμός, εκτύφλωση, ακρωτηριασμός και το μεταλλισθήναι – ισόβια καταναγκαστικά έργα στα μεταλλεία. Μετά το πραξικόπημα και τον αποκεφαλισμό του στρατηγού Αλέξιου Βρανά ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Αγγελος πρόσταξε να περιαχθούν στους δρόμους της Πόλης το κεφάλι του κι ένα πόδι καρφωμένα σε παλούκια. Ο Αλέξιος Κομνηνός τον ηγέτη των Βογόμιλων τον έβρασε μέσα σε καζάνι και έστειλε ύστερα το πτώμα του στην οικογένειά του σε ένα κοφίνι.
Πολλοί από τους διώκτες των εχθρών της πίστεως αγιοποιήθηκαν. Τα ονόματα των θυμάτων του Ιερού Πολέμου -φιλόσοφοι, γιατροί, ποιητές, μαθηματικοί- χάθηκαν μέσα στα ερείπια των ναών. Ο βυζαντινός μεσαίωνας ήρθε πιο πριν από τον δυτικό. Από το 354 στους «Αποστολικούς Κανόνες» αναφέρεται:

«Απόφευγε όλα τα βιβλία των Εθνικών. Τι χρειάζεσαι τις ξένες συγγραφείς, τους νόμους και τους ψευδοπροφήτες που οδηγούν τους άφρονες μακριά από την πίστη; Τι βρίσκεις να λείπει από τις εντολές του Θεού και το αναζητάς στους μύθους των Εθνικών; Αν επιθυμείς να διαβάζεις ιστορίες έχεις το βιβλίο των Βασιλειών, αν ρητορική και ποιητική έχεις τους Προφήτες, έχεις τον Ιώβ, έχεις τις Παροιμίες, όπου θα βρεις σοφία μεγαλύτερη από κάθε ποιητική και σοφιστική, γιατί αυτά είναι τα λόγια του Κυρίου, του μόνου σοφού».

Η θρησκόληπτη Αγία Θεοδώρα

ΗΘεοδώρα ήταν κόρη αξιωματικού από την Παφλαγονία, θρησκόληπτη όσο και η μητέρα της, η Θεοκτίστη. Ο Θεόφιλος απομάκρυνε την πεθερά του από το παλάτι και την ανάγκασε να πάει σε μοναστήρι όταν διαπίστωσε ότι κατηχούσε τις κόρες του στην εικονολατρία. Μια μέρα ο γελωτοποιός του παλατιού τον φώναξε να του δείξει κάτι. Ηταν η Θεοδώρα σκυμμένη μπροστά σε μια εικόνα να την ασπάζεται. Εξαλλος ο Θεόφιλος μπήκε στο δωμάτιό της και την άκουσε να λέει πως δεν ήταν αυτό που νόμιζε. Τη χρησιμοποιούσε ως καθρέφτη.

Με το θάνατο του Θεόφιλου η Θεοδώρα αναστήλωσε τις εικόνες. Ο πατριάρχης Γραμματικός ως εικονόφιλος μαστιγώθηκε, αναθεματίστηκε και οδηγήθηκε σε μοναστήρι.

Ειρήνη η Αθηναία

Εικονόφιλη σύζυγος του εικονομάχου αυτοκράτορα Λέοντα. Οταν εκείνος πέθανε πρόωρα, ο γιος τους ήταν μόλις δέκα χρόνων. Η Ειρήνη -επίσης αγία- αντί να του παραδώσει την εξουσία, τον τύφλωσε κι εξόρισε τους γιους του Κωνσταντίνου Ε’, αφού τους έκοψε τη γλώσσα. Ο γιος της πέθανε μετά την τύφλωση. Υστερα εξέλεξε πατριάρχη με δημοψήφισμα, αποκατέστησε τις σχέσεις με τον Πάπα και οργάνωσε οικουμενική σύνοδο στη Νίκαια με τρακόσιους πενήντα επισκόπους.

Ο Αγιος Μεθόδιος

Οπατριάρχης Μεθόδιος αναθεμάτισε τον αυτοκράτορα Θεόφιλο αλλά η αγία -πλέον- σύζυγός του Θεοδώρα ζήτησε να εξαιρεθεί ο νεκρός σύζυγός της από το ανάθεμα καθώς είχε μετανοήσει. Ο άγιος το δέχτηκε και της έδωσε έγγραφη απαλλαγή, ένα συγχωχάρτι πριν τα ανακαλύψει η δυτική Εκκλησία. Το θεοκρατικό κράτος είχε έρθει. Η αναστήλωση των εικόνων έγινε με μια λαμπρή τελετή που γιορτάζεται ακόμα σήμερα την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Μια εκστρατεία κατά των Παυλικιανών στη Μικρά Ασία είχε εκατό χιλιάδες θύματα.

Ο εικονόφιλος Ιωάννης ο Γραμματικός δεν θα βρει ησυχία ούτε στο Μοναστήρι όπου τον εξόρισαν, στη Μονή Κλειδίου στον Βόσπορο. Κατηγορήθηκε ότι έξυσε τα μάτια του Χριστού από μια εικόνα του Χριστού στο μοναστήρι και τιμωρήθηκε από τη Θεοδώρα με διακόσιες μαστιγώσεις. Ο Συμεών ο Μάγιστρος, που τον αναφέρει ως κατασκευαστή χρωματιστών ρούχων, τον τύφλωσε κιόλας. Οταν πέθανε ο Ιωάννης, ξέθαψαν τα κόκαλα του Ιωάννη και του Κωνσταντίνου Ε’, τα μαστίγωσαν στον Ιππόδρομο και τα έκαψαν.

Η μνήμη του γιορτάζεται στις 14 Ιουνίου.

Ο Μέγας Φώτιος

ΟΜέγας Φώτιος θα γίνει πατριάρχης το 858 με μια απίστευτη ίντριγκα ανεβαίνοντας τα σκαλιά της ιεραρχίας μέσα σε πέντε μέρες. Στις 20 εκάρη μοναχός, στις 21 διορίστηκε αναγνώστης, στις 22 υποδιάκονος, στις 23 διάκονος και την 24η -παραμονή Χριστουγέννων και μέρα εκλογής του νέου πατριάρχη- πρεσβύτερος.

Οταν ο ευεργέτης του ο Βάρδας δολοφονήθηκε, ο Φώτιος έστειλε μια επιστολή στο δολοφόνο ανιψιό τού Μιχαήλ γεμάτη χαρά που σώθηκε από έναν άνθρωπο τόσο ταπεινό και αχάριστο. Η τιμωρία του ήταν δίκαιη. Ο νέος πατριάρχης δεν παρέλειψε να γράψει πόσο σημαντικό θεωρεί τον ίδιο.

Οι διεθνείς δολοπλοκίες του οδήγησαν στο πρώτο Σχίσμα μεταξύ των δυο Εκκλησιών Ανατολής και Δύσης όταν αναθεμάτισε τον Πάπα. Τον Σεπτέμβριο του 867 ο Μιχαήλ δολοφονήθηκε. Ο Φώτιος εξορίστηκε. Ο Ιγνάτιος επανήλθε στο θρόνο του. Ο παρακοιμώμενος Βασίλειος ο Α’ -που δολοφόνησε με άλλους συνωμότες τον Βάρδα και τον Μιχαήλ, τον συναυτοκράτορα- ανέβηκε στο θρόνο ως ο πρώτος της Μακεδονικής Δυναστείας. Ο Βασίλειος επανέφερε τον Φώτιο.

Ανακηρύχθηκε άγιος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και η μνήμη του τιμάται στις 6 Φεβρουαρίου.

Χρονολόγιο

* 324 Ο Κωνσταντίνος λεηλατεί το Μαντείο του Απόλλωνος στη Μίλητο και θανατώνει με βασανιστήρια όλους τους ιερείς του με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Στο όρος Αθως καταστρέφονται τα ελληνικά Ιερά.

* 364 Στα χρησιμοποιούμενα βασανιστήρια κατά των Εθνικών προστίθεται ο κατακομματιασμός με σιδερένια άγκιστρα.

* 365 Εδικτο απαγορεύει στους Εθνικούς αξιωματικούς να διατάσσουν χριστιανούς στρατιώτες. Καίγονται βιβλία και οι συγγραφείς ρίχνονται στις φυλακές. Πολλοί καίγονται ζωντανοί, αποκεφαλίζονται ή στραγγαλίζονται ύστερα από φρικτά βασανιστήρια, όπως ο φιλόσοφος Σιμωνίδης.

* 380 Ο αυτοκράτωρ Φλάβιος Θεοδόσιος απαγορεύει όλες τις θρησκείες πλην της χριστιανικής.

* 387 Εις θάνατον καταδικάζονται ακόμη και όσοι απλώς μελετούν βιβλία σχετικά με την επιστήμη των Μαθηματικών.

* 389 Πλήθη μοναχών καταστρέφουν αγάλματα, βωμούς και ιερά, λιντσάρουν Εθνικούς και καίνε βιβλιοθήκες. Ο όχλος διαπομπεύει και λιθοβολεί ιερείς.

* 392 Οι «διωγμίτες» εισβάλλουν στη Σαμοθράκη και σφάζουν τους ιερείς των Καβείριων Μυστηρίων. Καταστροφή του Μαντείου του Αμμωνος Διός στην Αφυτο της Χαλκιδικής. Στις αίθουσες των δικαστηρίων «κυλούν ρυάκια αίματος», γράφει ο Λιβάνιος.

* 396 Οι Εθνικοί ιερείς στερούνται όλων των προνομίων τους και τους απαγορεύεται να ιερουργούν.

* 409 Η Ρωμαϊκή Εθνική Θρησκεία περνά έκτοτε οριστικώς στην παρανομία όπως και η Αστρολογία.

* 415 Λίγο πριν από το Πάσχα, η Εθνική φιλόσοφος Υπατία δολοφονείται από τον χριστιανικό όχλο της Αλεξάνδρειας που την έκοψε κομμάτια και την έκαψε.

* 528 Καταργούνται οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Οι εξεγέρσεις των Ελλήνων πνίγονται στο αίμα με σαράντα χιλιάδες νεκρούς. Υποχρεωτική βάπτιση με διάταγμα του Ιουστινιανού.

* 529 Κλείνει η Ακαδημία των Αθηνών. Οι επτά τελευταίοι διδάσκαλοι καταφεύγουν στον βασιλιά των Περσών Χοσρόη.

http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/famprika_thaumaton_sto_onoma_tou_geronta_paisiou-63717639/

ΑΓΙΕΣ ΜΠΙΖΝΕΣ

Φάμπρικα «θαυμάτων» στο όνομα του γέροντα Παΐσιου

Η… θαυματολογία καλά κρατεί στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στην περιοχή της Σουρωτής έξω από τη Θεσσαλονίκη, το οποίο έχει «βαφτιστεί» σε Γ. Παΐσιου. Το ίδιο και η «βιομηχανία» που λειτουργεί γύρω από τον «πιο δημοφιλή αγιορείτη μοναχό όλων των εποχών», όπως τον αποκαλούν οι πιστοί του

ΕΘΝΟΣ
14:00, 30/9
Φάμπρικα «θαυμάτων» στο όνομα του γέροντα Παΐσιου

Οι πινακίδες στον δρόμο γράφουν «Μοναστήρι Σουρωτής – Γ. Παΐσιος». Θα μπορούσαν να γράφουν και «Προς την Οδό των Θαυμάτων». Μοναστήρι βέβαια με την ονομασία «Γ. Παΐσιος» δεν υπάρχει, παρά μόνο η Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, κτισμένη εδώ και μερικές δεκαετίες σε έναν λόφο έξω από τη Θεσσαλονίκη στην περιοχή της Σουρωτής, εκεί όπου αναβλύζει από τη γη το περίφημο «ξινό νερό» της Σουρωτής και είναι θαμμένος από το 1994 ο αγιορείτης μοναχός.

Τώρα το ότι ένα μοναστήρι που φέρει το όνομα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου έχει «βαφτιστεί» σε Γ. Παΐσιου, προφανώς έχει να κάνει με τα… θαύματα και ό,τι αποφέρουν αυτά ως έσοδα από τάματα, δωρεές κ.λπ. ενός κόσμου που έχει ανάγκη να πιστέψει. Από κοντά και η «βιομηχανία» που λειτουργεί γύρω από τον «πιο δημοφιλή αγιορείτη μοναχό όλων των εποχών», όπως τον αποκαλούν ήδη οι «δικοί» του.

Το ότι η επίσημη εκκλησία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν έχουν ανακηρύξει ως «άγιο» τον γέροντα Παΐσιο, μάλλον ελάχιστη σημασία έχει γι’ αυτούς, αφού οι «μαρτυρίες» περί θαυμάτων γύρω από τον αγιορείτη γέροντα αυξάνονται και πληθύνονται.

Και όπως απέδειξε και ο μπλόγκερ «Παστίτσιος», με το θαύμα-μαϊμού που έστησε μέσω του Διαδικτύου, σήμερα τα «θαύματα» δεν αναπαράγονται μόνο από στόμα σε στόμα, όπως παλιά, αλλά από τα «κτυπήματα» στα θρησκευτικά και… εθνικιστικά μπλογκ.

Το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου έχει «βαφτιστεί» σε Γ. Παΐσιου, προφανώς για τα… θαύματα που γίνονται εκεί και ό,τι αποφέρουν αυτά ως έσοδα από τάματα, δωρεές κ.λπ.

Το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου έχει «βαφτιστεί» σε Γ. Παΐσιου, προφανώς για τα… θαύματα που γίνονται εκεί και ό,τι αποφέρουν αυτά ως έσοδα από τάματα, δωρεές κ.λπ.

Κοντά 100.000 φορές αναπαρήχθη στο Ιντερνετ το επινόημα του 27χρονου Γ. Λοΐζου που εφηύρε δύο ανύπαρκτα πρόσωπα, τον 18χρονο Παντελή Κ. και τον… υποδιάκονο Αμφιλόχιο, οι οποίοι βίωσαν το υποτιθέμενο θαύμα σε ένα χωριό των Σερρών.

Τα ίδια και στη Λέσβο
Τις τελευταίες δεκαετίες την κορυφή είχε πιάσει στα «θαύματα» ο Αγιος Ραφαήλ, και το νησί της Λέσβου βούλιαζε από προσκυνητές που ήθελαν να επισκεφτούν και να προσκυνήσουν στο ομώνυμο μοναστήρι το λείψανο του λεγόμενου Νεοφανούς Αγίου της Λέσβου και να καταθέσουν τα τάματά τους.

Και η ηγουμένη του μοναστηριού Ευγενία Κλειδαρά φρόντιζε να αβγατίζει τα θαύματα και να… πολλαπλασιάζει τα έσοδα. Ετσι, οι τόμοι με τα «νέα θαύματα» του Αγίου Ραφαήλ έφτασαν αισίως τους 70(!).

Εδώ και λίγα χρόνια παρατηρείται μια… κόπωση. Η ηγουμένη είναι υπερήλικη και δεν έχει την ίδια απόδοση, τα «θαύματα» αραίωσαν όπως και οι επισκέπτες προσκυνητές του Αγίου Ραφαήλ και τα τάματα, όπως λέει ο γνωστός δημοσιογράφος της Λέσβου Στρατής Μπαλάσκας.

Η θαυματολογία στέλνει στη Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου εκατοντάδες άτομα καθημερινά, τα οποία καταφθάνουν με λεωφορεία από πολλές περιοχές της χώρας.

Η θαυματολογία στέλνει στη Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου εκατοντάδες άτομα καθημερινά, τα οποία καταφθάνουν με λεωφορεία από πολλές περιοχές της χώρας.

Αφήστε που υπήρξε και δικαστική εμπλοκή, όταν πριν από δύο χρόνια η Εισαγγελία Πρωτοδικών Μυτιλήνης άσκησε δίωξη κατά παντός υπευθύνου, σε βαθμό κακουργήματος, για υπεξαίρεση αντικειμένων μεγάλης αξίας από τη Μονή του Αγίου Ραφαήλ και ξεκίνησε κύρια ανάκριση με εμπλεκόμενη την ίδια την ηγουμένη.

Η Εισαγγελία εξέτασε καταγγελίες που ανέφεραν ότι η ηγουμένη της μονής και οι οικείοι της καταχράστηκαν τα περιουσιακά στοιχεία και τα έσοδα της μονής, με αποτέλεσμα να υπάρχει μακρά λίστα υπαρχόντων στο υποθηκοφυλακείο στο όνομα της ηγουμένης. Η υπόθεση όμως είναι ακόμη σε εκκρεμότητα.

Από την πλευρά της, η ηγουμένη Φιλοθέη Σαμαρά της Μονής Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου φαίνεται πως θέλει να μοιάσει σε παραγωγικότητα θαυμάτων με εκείνη τη συνάδελφο της Μονής του Αγίου Ραφαήλ.

75 τόμοι με νέα θαύματα
Η Ευγενία Κλειδαρά έγραψε 75 ολόκληρους τόμους με τα νέα θαύματα του αγίου, αλλά η γερόντισσα Φ. Σαμαρά απαντά ότι μέχρι τώρα «τα θαύματα του γέροντα Παΐσιου γεμίζουν ήδη 20 τόμους» και ότι «αυτά που γίνονται στη Σουρωτή δεν έχουν προηγούμενο».

Φάμπρικα «θαυμάτων» στο όνομα του γέροντα Παΐσιου

Περιδιαβαίνοντας την πλούσια… θαυματολογία, που φτιάχνεται και συντηρείται σε ένα θολό τοπίο, με εκείνο το «άκουσα», «μου είπαν» κ.λπ., θα σταθεί κανείς σε περιγραφές για έναν ηλικιωμένο μοναχό που περιφέρεται με τη μαγκούρα γύρω από το μοναστήρι της Σουρωτής, τον οποίο συχνά συναντούν και δίνει βοήθεια σε άτομα που φτάνουν εδώ, κυρίως με προβλήματα υγείας, για να ανακαλύψουν εκ των υστέρων από τις μοναχές ότι ήταν ο ίδιος ο γέροντας Παΐσιος!

Αυτή η θαυματολογία είναι κυρίως που στέλνει εδώ εκατοντάδες άτομα καθημερινά. Λεωφορεία από πολλές περιοχές της χώρας μεταφέρουν κόσμο με οργανωμένες επισκέψεις, για να κατευθυνθούν στο ειδικό πάρκινγκ για λεωφορεία που έχει δημιουργηθεί στο εσωτερικό, ενώ δίπλα ένας άλλος χώρος στάθμευσης μπορεί να δεχτεί εκατοντάδες επιβατικά αυτοκίνητα.

Μαρτυρίες πιστών
Μοσχοβίτισσα τυφλή είδε το φως της και καρκινοπαθής θεραπεύτηκε

«Εγώ πιστεύω στα θαύματα του γέροντα Παΐσιου» λέει στο «Εθνος της Κυριακής» η Ωραιοζήλη Βακαλούδη, που μαζί με περίπου άλλες 80 γυναίκες από τον Ασκό πραγματοποίησαν οργανωμένη επίσκεψη στη Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου την περασμένη Πέμπτη και περίμεναν υπομονετικά να έρθει η ώρα για να ανοίξει η πύλη της. Το πλούσιο μοναστήρι εντυπωσιάζει από όλες τις πλευρές και δεν φαίνεται να το επηρεάζει η κρίση. Γύρω από τα θαύματα του γέροντα Παΐσιου έχει στηθεί έντεχνα μια μεγάλη επιχείρηση και τα έσοδα πληθαίνουν.

Φάμπρικα «θαυμάτων» στο όνομα του γέροντα Παΐσιου

Ακόμη και μια Ρωσίδα που δεν έχει έρθει ποτέ στην Ελλάδα, αλλά διάβασε για τον γέροντα Παΐσιο φέρεται πως την επισκέφθηκε και είδε το φως της. Κάποια Μπάτουσκα από τη Μόσχα φέρεται ότι πήγε στο νοσοκομείο γιατί δεν έβλεπε από το ένα μάτι, αλλά ήρθε ο γέροντας σήκωσε μια πετσέτα από το πρόσωπό της και αποκαταστάθηκε η όρασή της. Ενας ευλαβής έγγαμος ιερέας, χωρίς να αναφέρεται το όνομά του, λέει ότι του είπε ένας στη Θεσσαλονίκη για το «θαύμα» με έναν νεαρό που επιβαίνοντας σε μηχανάκι συγκρούστηκε με αυτοκίνητο και την ώρα που έπεφτε εμφανίστηκε ο… παππούλης και τον έπιασε από το δεξί χέρι με αποτέλεσμα να μην πάθει τίποτα. Μια Φιλίτσα από τον Βόλο, χωρίς άλλα στοιχεία ταυτότητας, φέρεται να εξιστορεί πως ο γέροντας Παΐσιος εξαφάνισε έναν καρκινικό όγκο που είχε η αδερφή της.

Της πήγε το κασκόλ του γέροντα από μια φίλη της, το κράτησε σφιχτά και έπειτα από 45 ημέρες οι νέες εξετάσεις έδειξαν ότι ο όγκος είχε εξαφανιστεί.

Οι αγιορείτες που τον αμφισβητούσαν
Πώς δημιούργησε τον μύθο γύρω από το όνομά του

Η θαυματολογία γύρω από τον γέροντα Παΐσιο εκτοξεύθηκε μετά τον θάνατό του και την ταφή του στη γυναικεία Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου το 1994. Ενα μοναστήρι που από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 άρχισε να κτίζεται κάτω από τις δικές του οδηγίες, για να φιλοξενήσει μια αδελφότητα γυναικών μοναχών που τις είχε υπό την πνευματική του καθοδήγηση. Το ότι θυμίζει περισσότερο μέγαρο της βόρειας Ευρώπης και όχι λιτό ελληνικό μοναστήρι, έχει να κάνει και με το γεγονός ότι ο σχεδιασμός της αρχικής πτέρυγας έγινε από έναν Γερμανό αρχιτέκτονα με το όνομα… Σωτήρης(;).

Ο γέροντας Παΐσιος, κατά κόσμον Αρσένιος Ενζιπίδης, (1924-1994) πήγε στο Αγιον Ορος για να μονάσει το 1954 και έγινε μοναχός πρώτα με το όνομα Αβέρκιος, για να περάσει σε μικρό χρονικό διάστημα από τις Μονές Εσφιγμένου, πολύ πριν την καταλάβουν οι Ζηλωτές και στη Φιλοθέου. Να περιπλανηθεί στη συνέχεια εκτός του Ορους, αρχικά στην Κόνιτσα και μετά στο Σινά, και να επιστρέψει πάλι το 1964 και να μονάσει οριστικά μόνος σε ένα μικρό κελί στην περιοχή «Παναγούδα» λίγα χιλιόμετρα -με τα πόδια- από τις Καρυές. Και εκεί άρχισε να δημιουργείται μια μυθολογία γύρω από το όνομά του.

Το 1994 ο γέροντας Παΐσιος εγκατέλειψε τα εγκόσμια και ετάφη στη Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.

Αρχικά με την… προφητειολογία του, που δεν εγκατέλειψε ποτέ και αργότερα με τη θαυματολογία. Ο παράξενος καλόγερος που ζούσε με… τα φίδια, που μάντευε πράγματα, έκανε προφητείες περί παντός και έδινε ελπίδες για… θαύματα σε εκείνους που έφταναν εδώ κι αντιμετώπιζαν προβλήματα υγείας, κέρδιζε φανατικούς οπαδούς χρόνο με τον χρόνο. Ολα αυτά δίχαζαν το Ορος, κάποιοι τον αμφισβητούσαν ανοιχτά και του καταλόγιζαν ακόμη και μαγγανείες και άλλοι τον ξεπερνούσαν αδιάφορα.

Ο γέροντας Ιωαννίκειος είχε τοποθετήσει μια πινακίδα στο μονοπάτι που έγραφε «προς θαύματα», σαρκάζοντας με τον τρόπο αυτό τα συμβαίνοντα.

«Εγώ δεν είδα θαύματα» θα μας πει αναφορικά με τη δραστηριότητα Παΐσιου ένας γνωστός μοναχός στις Καρυές και με τον συνηθισμένο αγιορείτικο τρόπο θα προσθέσει ότι «στον γέροντα Παΐσιο υπήρχαν πολλά αρνητικά αλλά και πολλά θετικά».

Οι Ζηλωτές μοναχοί, μαζί και αυτοί της Μονής Εσφιγμένου, δεν τον είδαν ποτέ με καλό μάτι και φρόντιζαν να το δείχνουν. Οι παλιότεροι πατέρες που τον έβλεπαν να ζει με τα φίδια, τον είχαν για πλανεμένο, λένε, θυμίζοντας ότι είχε σκάψει και τον τάφο του στο καλύβι του, αλλά πέθανε και κανόνισε να ταφεί έξω από το Ορος. Κι αυτό ήταν μια πράξη εγκατάλειψης της Παναγίας, όταν η ευχή των αγιορειτών παλιότερα ήταν «να μας αξιώσει ο θεός να πεθάνουμε στο Αγιον Ορος» λένε. Επίσης τον επέκριναν για τις μαντείες του. «Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς από τις ανοησίες και τις σοφιστείες του πλανεμένου Παΐσιου» αναφέρεται ενδεικτικά σε ένα από τα περιοδικά του συγκεκριμένου χώρου.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΕΛΙΔΗΣ

Πιστέψαν χωρίς να ερεύνησουν
Το… θαύμα του «Παστίτσιου»

Τον περασμένο Ιούλιο, ένα νέο «θαύμα» έκανε τον γύρο του Διαδικτύου. Μόνο που αυτή τη φορά, αφετηρία του ήταν το… facebook και η προσωπική σελίδα του «γέροντα Παστίτσιου».

Σύμφωνα με αυτό, ένας 18χρονος, ο Παντελής Κ. που κατοικούσε σε κάποιο χωριό των Σερρών, εξομολογήθηκε σε έναν «υποδιάκονο» ονόματι «Αμφιλόχιο», ο οποίος υποτίθεται ότι υπηρετεί στον Ιερό Καθεδρικό Ναό των Ταξιαρχών στις Σέρρες, ότι βίωσε μια «συνάντηση» με τον γέροντα Παΐσιο.

Το αριστουργηματικά σκηνοθετημένο «θαύμα» εμφάνιζε τον Παντελή Κ. ως τοξικομανή που είχε ένα δυστύχημα με τη μηχανή του, προφανώς υπό την επήρεια ναρκωτικών. Το τροχαίο οδήγησε τον νεαρό στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου της περιοχής του. Εκεί, είχε άλλη μια δυσάρεστη εμπειρία. Μια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη που τον προσέβαλε, είχε ως αποτέλεσμα να διαγνωστεί ως εγκεφαλικά νεκρός.

Κι εκεί παρεμβαίνει το «θαύμα». Την ημέρα των γενεθλίων του, που υποτίθεται ότι συνέπιπτε με την ημέρα κοίμησης του γέροντα, ο Παΐσιος «ανέστησε» τον 18χρονο. Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο? «Παστίτσιος» μάλιστα, ο «Παντελής» είδε σε όραμα τον Παΐσιο να του λέει: «Αντε, σήκω παλικάρι μου να πας στη μαμά σου. Τα κόλλυβά σου δε τα έχεις στο ζωνάρι. Θα αργήσουμε να τα φάμε».

Ολο το κείμενο υποτίθεται ότι θα δημοσιευόταν μάλιστα στο αντιαιρετικό περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ «στο τεύχος Σεπτεμβρίου (τον Αύγουστο δεν εκδίδεται), αλλά λόγω της βαρύτητας του θαύματος κρίθηκε σωστό να μαθευτεί νωρίτερα και από άλλα μέσα, για το καλό του ορθόδοξου ποιμνίου στους δύσκολους καιρούς που περνάει η ευλογημένη πατρίδα μας. Υπάρχει και ενυπόγραφη άδεια του εκδότη για όποιον τη θελήσει».

Οπως έγραψε ο «Παστίτσιος», η διήγηση ήταν ένα μείγμα διαφορετικών θαυμάτων που αποδίδονται στον γέροντα Παΐσιο, τα οποία «αφού τα ανακάτεψα καλά, εποίησα το νέο μου θαύμα που έλαβε χώρα εις τας όμορφας και γραφικάς Σέρρας». Η αναπαραγωγή ήταν… καταστροφική. Υστερα από πολλές αντιγραφές, ο μίτος του εμφανούς ψέματος χάθηκε, και τελικά πολλές ιστοσελίδες, αλλά και έντυπα ΜΜΕ αναπαρήγαγαν το θαύμα αυτό ως αληθινό!

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ