Mr. MIG, σώσον ημάς!
Η αλήθεια είναι ότι η τραπεζική δραστηριότητα του κ. Βγενόπουλου δεν θα είχε προσελκύσει τόσο έντονα το ενδιαφέρον των πολιτών και της βουλής, αν δεν είχε αποκαλυφθεί ο ρόλος της στην υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου (ΙΜΒ). Στα πορίσματα των επιτροπών της βουλής καταγράφονται πολλές πτυχές αυτής της υπόθεσης, ενώ υπάρχει ακόμα ένα Πόρισμα Ελέγχου της Τραπέζης της Ελλάδας (βλ. και διπλανές στήλες).
Διαθέτουμε, πάντως, ορισμένες σημαντικές δικαστικές αποφάσεις που αναφέρονται έμμεσα στον τρόπο λειτουργίας των επιχειρήσεων της MIG. Πρόκειται για τις αποφάσεις σε τρεις αγωγές τις οποίες έχει καταθέσει ο Ανδρέας Βγενόπουλος και οι εταιρείες του εναντίον του Δημητρίου Τσιρώνη, προέδρου της επιτροπής της Βουλής για την υπόθεση του Βατοπεδίου. Και οι τρεις αγωγές απορρίφθηκαν από το αρμόδιο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθήνας, και το σκεπτικό των αποφάσεων έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το ζήτημα που μας απασχολεί.
(…)
Xωρίς έλεγχο
Οπως είναι γνωστό, η δικαίωση των επικριτών της τραπεζικής πρακτικής της MIG δεν σημαίνει αυτομάτως την απόδειξη παρανομιών από τις διοικήσεις των εταιρειών του Ομίλου. Οπως αναφέρουμε στις διπλανές στήλες, αυτό που κυρίως αποδεικνύεται είναι το γεγονός ότι το νομοθετικό πλαίσιο δράσης των τραπεζικών ιδρυμάτων τα τελευταία χρόνια χαλάρωσε μέχρι σημείου εξαφάνισης και το σημαντικότερο: οι μηχανισμοί ελέγχου και επιτήρησης και κυρίως οι κεντρικές τράπεζες περιορίστηκαν πλέον σε ρόλο απλού παρατηρητή με παρεμβάσεις μόνο για τα μάτια του κόσμου.
(…)
Βέβαια, ανεξάρτητα από την ποινική κατάληξη της εισαγγελικής διάταξης, το περιεχόμενό της δεν παύει να περιλαμβάνει ορισμένες εξαιρετικά διαφωτιστικές διατυπώσεις. Στο σημείο που βασίζεται στο έγγραφο του κ. Προβόπουλου ο Αντεισαγγελέας παρατηρεί: «Ηδη από το 1991 οι πιστωτικοί περιορισμοί εξαλείφθηκαν σταδιακά στην Ελλάδα, όπως και στα λοιπά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης […] Το μόνο κατάλοιπο πιστωτικών κανόνων που απέμεινε αφορά το αποδεκτό ως εξασφάλιση ενέχυρο των δανείων προς αγορά τίτλων από το χρηματιστήριο. […] Συνεπώς η δανειοδότηση από τη Marfin Egnatia Bank της Ι.Μ.Β. ως νομικού προσώπου, όπως άλλωστε και άλλων Μονών, όχι μόνο επιτρέπεται από τον νομοθέτη, κατ’ εναρμόνιση και με τα διεθνώς ισχύοντα (π.χ. Βατικανό, Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου), αλλά και ενθαρρύνεται εκ μέρους του (βλ. την κατά τον ν. 3152/2003 απαλλαγή των χορηγηθέντων ή χορηγούμενων δανείων προς ή για λογαριασμό των Ιερών Μονών του Αγίου Ορους από την εισφορά του ν. 128/1975)». Επειτα απ’ αυτή τη σαφή τοποθέτηση της Τραπέζης της Ελλάδος δεν έχει κανείς αμφιβολία για τους λόγους που τόσα πολλά δάνεια οδηγήθηκαν προς αυτή την «ευνοούμενη» πλευρά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Βουλή των Ελλήνων
«Πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής για την ολοκλήρωση της διερεύνησης του συνόλου του σκανδάλου της Μονής Βατοπεδίου»
Αθήνα, 2010